Küllerimden doğurma yaktayım,
içimdeki yangın sönecek benim.
Yapmadığım olaylar üstüme kalır.
Güçlü insanlar delirmiş olanlar.
Hareket edelim istedim de.
Hala aynıyım, akıl varmadım.
Öğrendim yere düştükçe kalkmayı.
Barıştım yaralarımla artık iyiyim.
Zannederdim bambaşka birisiyim.
Anlatın bende sizlerden birisiyim.
Sonu belli bir yoldayız.
Yaşıyoruz ölmeyecek devran dönmeyecek gibi.
Küllerimden doğurma yaktayım,
içimdeki yangın sönecek benim.
Hatalar her zaman var.
En sevdiklerimden yedim bombalar.
Keşkeler bu sucumda.
Güneşte günlerdek gelir canmalar.
Hiç gitmez dediklerin yarı yoldalar.
Yine gelir sonbahar.
Duydukların görmediğin kadarı.
Acılarım sensin, hiç can yapmam.
Yapmadığım olaylar üstüne kalır.
Güçlü insanlar delirmiş olanlar.
Delirmiş olanlar.
Ben de delirdim zamanla.
Eski günler hala kafamda.
Susmak tatlı bağırdım hayata.
Kölesi değilim, kaderimin karşındayım.
Yenile yenile yazdım hikayemi.
Hala mutlu değilim, farkındayım.
Kalbimi kapattım herkese, en sevdiğime bile.
Bile bile, suçsuzken bile.
Af dile, nankör kalpler için onca badire.
Savaşlarını kimse görmez.
Herkes görür, sade boşardığı kızma.
En yakın dostlarım yalandan çıktı.
Ya da yalnızdım düştüğümde,
yine de kızmadım kimseye.
Kalabalıktım güldüğümde.
Tenerhaştı ortam, kız dilimde.
Hareket ederim misterimde.
Hala aynıyım, akıllanmadım.
Hayat gülerken de ağlatır.
Küçüktım, saftım, artık anladım.
���
Öğrendim yere düştükçe kalkmayı
���
Küllerimden boğdu mayaktayım içimdeki yangın sönmeyecek benim
���
Zannederdim bambaşka birisiyim anladım ben de sizlerden birisiyim