ਹੋ ਬੋਲਨ ਲਗੀ ਨ ਸੋਚੇ ਨੀ ਮੀਨ ਫਟੀ ਬਾਂਗ ਪੋਚੇ ਨੀ
ਹੋ ਬੋਲਨ ਲਗੀ ਨ ਸੋਚੇ ਨੀ ਮੀਨ ਫਟੀ ਬਾਂਗ ਪੋਚੇ ਨੀ
ਹੋ ਆਪਣੀ ਹੇਂਡ ਪੇ ਗਾਉਣ ਦੀ ਕਾਤਰ ਖਾਰਜਾ ਨੀ ਆਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਪੇਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਨ ਨੂ ਤੇਨੁ ਕੀ ਮੀਲ ਜੂਗ ਲਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਪੇਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਨ ਨੂ ਤੇਨੁ ਕੀ ਮੀਲ ਜੂਗ ਲਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਏਨੇ ਹੀ ਗੁਸਾਯਾ ਜਾਂਤਾ ਦੁਦਬਾਂਗੀ ਉਭਾਲਾ ਕਾਜਾਂਤਾ
ਛਾਟ ਲੋਹੀ ਲਾਕੀ ਨੇ ਹੁਮਾ ਛਾਟ ਵੀਚ ਹੁਮਾ ਬਗਿਵੇ
ਪਤੀ ਦੇਵ ਸਾਕ ਪੈਂਦੀਆ ਮੈਨ ਨਜਰ ਕੀਛੇ ਦੀ ਲਗਿਵੇ
ਨੇ ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ ਹੈਮੇ ਬੀਂਦੀ ਵੀਚ ਮਤੇ ਦੇ ਓਡੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ
ਚੈਂਗੀ ਪਲੀ ਤੂ ਤੀਆਰ ਹੋਈ ਨੀ ਜਾਟ ਬਰਦੀ ਵਦਰਾ ਲੈਂਦੀ
ਹੱਸਦੀ ਹੱਸਦੀ ਹੈਮੇ ਬੀਂਦੀ ਵੀਚ ਮਤੇ ਦੇ ਓਡੀ ਪਾ ਲੈਂਦੀ
ਚੈਂਗੀ ਪਲੀ ਤੂ ਤੀਆਰ ਹੋਈ ਨੀ ਜਾਟ ਬਰਦੀ ਵਦਰਾ ਲੈਂਦੀ
ਹੋ ਬਾਬੇ ਦੀ ਉਤੋ ਖੁਲ ਕਿਰਪਾ ਜਾਮਕੋਲੇ ਹੁਂਦੀ ਸਾਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਪੇਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਨ ਨੂ ਤੇਨੂ ਕੀ ਮੇਲ ਜੂਗਾ ਲਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਪੇਰੇ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਨ ਨੂ ਤੇਨੂ ਕੀ ਮੇਲ ਜੂਗਾ ਲਡ਼ਕੇ ਨੀ
ਮੇਰੇ ਸਿਰਤੇ ਆਕੇ ਬੇਠ ਗਈ ਕੇਡੀ ਇੱਲ ਬਲਾਚਨ ਆ
ਪੱਤਾ ਨੀ ਲਗਦਾ ਮੇਂ ਕੀ ਬੁਲਾਂ ਬੇਜਾ ਧੀਡ਼ਕਾ ਖਾਚਨਾ
ਵੋ ਗੁਸੇ ਵੀਚ ਜੁਬਾਣ ਮੇਰੀ ਚੇਂ ਗੁਸੇ ਵੀਚ ਜੁਬਾਣ ਮੇਰੀ ਚੇਂ ਪੇਜਾਂ ਦੀਆ
ਪੱਤਾ ਨੀ ਲਗਦਾ ਮੇਂ ਬੁਲਾਂ ਭੋ ਗੁਸੇ ਜੁਬਾਣ ਮੇਰੀ ਚੇਂ ਦੀਆ
ਫਾਰ ਸਿਂਗਾਰ ਲੇ ਗੋਣਾ ਪੁਲਿ ਆਕੀ ਲੇਛਨ ਫਾਡਲੇ ਆਨੀ
ਜੋ ਜੋ ਪੈਂਦਾ ਰੂਪ ਸੇ ਤੇਰਾ ਪੁਬਲ ਵਰਗਾ ਕਰਲੇ ਆਨੀ
ਫਾਰ ਸਿਂਗਾਰ ਲੇ ਗੋਣਾ ਪੁਲਿ ਆਕੀ ਲੇਛਨ ਫਾਡਲੇ ਆਨੀ
ਖਾਤ ਮੇਆ ਮੇਨ ਸੋਂ ਤੇਰੀ ਗਲ਼ਤੀ ਨਾ ਕਰਾ ਦੁਭਾਰਾ ਵੇ
ਫੱਖ਼ ਲਂਗੇ ਕੋ ਫਿਰ ਪੀਸ਼ਕਾ ਏਕੀ ਫੈਵਾ ਸੇਰਦਾਰਾ ਵੇ
ਤੈ ਮੁਲਂਗੇ ਤੋ ਫੀਰ ਪੀਸ਼ਕਾਈਏ ਕੀ ਬੈਦਾ ਸਰਦਾਰਾ ਵੇ
ਚਾਲੀ ਉਠੀ ਚਲੀਏ ਗੁਰੂ ਕਰੇ
ਚਾਲੀ ਉਠੀ ਚਲੀਏ ਗੁਰੂ ਕਰੇ ਕੀਓ ਜਨੇ ਵਰਿ ਕੇ ਲਗਦੀ ਵੇ
ਪਤੀ ਦੇਵ ਸ਼ਕ ਪੈਂਦੀਆ ਮੇਨੁ ਨਜਰੀ ਕੇ ਤੇ ਦੀ ਲਗਦੀ ਵੇ