शबास रे माझा जोडी वाल्या
तुका गजरात मी पहले अंदर संगला है
अरे माझा वार्तेक जाऊ नुको
तुका चांगलो सोलून काडीन
पण
तु करूचाताच केलस
रे चांगला मुखान तुझा कदी येत नाई
चांगला येत नाई बरबर कारण
ये खली युगाच वारूज्ट तोष्वा किती जरी संगला तरी समाध नार नाई
आणि ये खली युगाच ये हरी नामाच रत
ये जोईल बूआ कसो सालवता ये गजराच्या माध्यमाद तुका संगने चो प्रेतन करते
निधान यह आईकौन तरी तुख शानो बनसील
कारण ये जोईलाचो गाव खुडी
घेवनीलो हरी नामाची गाडी
आणि आता आवलता कसी तुझी बग नाडी
हरी नामाच रत हा कारू हरी भजनात रंगात भरू
हांमर कलि उगाता सुतला वारउ शंगे रिभैजनात रंगात भरू
मु वार दुल कीकीकीती संधाव हरी नामच रत हा कारू
हरी भजनात रंगात भरू
हरी नामच रत हा कारू
हरी भजनात रंगात भरू
आमर कली उगाच सुत्ला वारो चंगये हरी
भजणतरंगात भरो मुवर तुला केती किन्दी चमधावो
सदा अस्तो माझा जोडिला मनुनियाचा भाव वधरला
तसो हो
जबवधवल माझा पाचीएकट पुदलेलो हाई
आज जबजबल शे शंबर बर्यों हेचा वांगडा केल्यों
पन
यहका मान कश्या मुला मेलालू रा?
मी जोडियेक असते मनून यहका
चार चाउगात माना
दैत आउचात थाई संक्तलो
दुन्या गोल है जिन्दगी ज्योल है
आणि समीर कदम बुवाचा विशय भार पोल है
पण आजकाल व्यागल आनलेयाना
नाई राईट
ना फाइड
आपन आलेचा नंतर वातावरन टाइट बाबा असान दे
वातावरन टाइट नाई तु सगले करें टाइट असत असतो माका माईतिया
यह बुवाची गम्मत सांगता है यह दावसोच टाइट होन रस्त्यान
चाला होतो रस्त्यान चालता चालता समोर्षुन दोन
कॉलेज़ चो पूरी येतना बगलें आनि डूलत थेत थामलो
यह दोन
मैतरीनी इतनी एक मैतरीन काय मनता
देव करो आनि तुझा
सदा लगिन यह ब्यव्ढकानग्यां देह neet का आहिकलिय
आनि दुलत उगोर होगो आनि ते पौरीं का वीचियारता
आज तुझा पुरान जवड़ा हा यह डबल बारीया खोलों ताईते है का साता बोल
तुझा नक्खरा नको मला दाऊ असा नए भाव नको तुकाऊ
नावड़ा पलियोगात सुटला बारू जंगए अरी भजन तरंगात बरू
मुवार तुला सेती किती समझाऊ
माय बाप तुम्ही रसिक जन तुम्छा पाईया माला मान
अरी नामाचा जिंडा गर्वान एऊपड़कत सन्मानान
विश्रु नको तुराम नामा अंतिये इलतेच कामा
बोआ लक्षत ठेव आज अमी यह डबल बारी मदे दिशतो
है ते कशा मुले तर
यह भजन रसीक माय बाप श्रोते
अमसे माय बाप अत कारण त्यांचा मुलेज यह मानाची
सन्मानाची खुर्ची आज अमाला मिला लेली है आणी हारी
नामा चा झेंड़ा आपन फढखट ठोईया अणी तो
स्वदा संवानान ने एक गम्मत तुलैंम तो,
बोआ
एक दाल लक्ष्मी
आनी विश्णूचा भाणन जाला रह लक्ष्मी आनी
विश्नूचा भाणन जाला आणी लक्ष्मी मणते
यह पुरुष्ट्वी तला वर्ती सगल्यात मां जर कुनाला असेल
तर मला लक्ष्मीला याचा बोलना वर्ती विश्णुदेव गालाच्या
गालाथ हसले आणि विश्णुने लक्ष्मीला सांगितला लक्ष्मी
तुहे सिद्ध करों कसा दाकाउशेल त्या विली लक्ष्मीले
काय केल आपले दोनी हाथ पसरले आणि पैशाचा पाउस धर्ती
वर्ती पाडला आणि तो पाउस कुछे पडला तो एका रस्त्या
ने एका भल्या मांचाची अंतयात्रा चाल्ली योती त्या
अंतयात्रे वर्ती पाउस पडला चोटो त्या पैशाचा
मागे धावु लागला जे चार खानदेकारी होते ते
ने सुधाता मडा एका बादूग धकूलुन दिला नी आणि
ते सुधा पैशाचा मागे धावाक लागले त्या विली
संगित रम , पाहिनी
त्या विडि विश्णू देवाने सांगीत लाक्शुमी।
जो परियंत मणुष्या चा सरीरा मदे विश्णू वास करता है।
तो परियंत तो तुझा पैशाला कीमत है।
अंने ता सुड्धा किम्मत आई।
यह विश्णु देवानी पटून सांगित लेला है
मनुब बुआ
यह भजनरसीक मायबाप श्रोत्याना आपन काय देवुया
तर यह हरी नामा मदून
यह हरी नामा मदून
भजन, प्रभोधन आणी नामस्मरन
यह यह कली उगा मदून अपले लाई तारुन नेवु शक्ता
शेव्टी बुआ अपला जीवनमादे काय है
जन्माल आलयाचा नंतर राम आणी मेल्या नंतर सुधा राम
यह शेव्टी अपला कामाला है नारायबूआ
लक्षाद ठेव
विश्रु नको तुराम नामा अंतिये इलपेच कामा
खामबर कली उगाचा शुटला वारू चंग ये अरे भजन तरंगाचा भरू
गोवर तुला किती किती समझाओ अरे नामाचे शिडफरारू संचतंग सुकानू धरू
अरे नामाचे शिडफरारू संचतंग सुकानू धरू
सप्तस्तुर तुघे समझुनी ज्ञान गुरूचे घे जानूनी
भक्ति भावाचे अम्रूतस्मरू वटरूक्षापरी आधारू
प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू
प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू
प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू प्रश्यावाद्धी अधार्ड़ारू
आधू या भूआ
अतिभावाचे अमुरुतस्मरू वटरूक्षापरी आधारू
वापर कलिनुगाच तुटलावारू लंगये हरी भजनतरंगात भरू
भूवर तुल कीती कीती तमजदावू
शिक्वन कदम सुतार पातलांची राका परंपराही भजनाची
हे उशान संत परंपरेची हे उमान दरत्यांचा गुणांची
पंचरत्ना गुवा अपले मदून निगुन गेले ज्यानी या हरी नामाचा वार्सा
चलवला आणी तोछ वार्सा तोछ हरी नामाचा धोज अपले खांद्या वर्ती दिलेला
है औरी तो फढ़कट ठेवनेची जबापदारी गुवा अपले वर्ती है अरे भाणडाग गे
ला काय शिकेल ले ले है एसी ख़िकवन अपले ला पुड़े
नेची है होनों गुवा त्यांची सुधा अठूवन कराया पाईजी
प्रिवाण्चा सुगंद कोनी तोरू शकत नहीं
सुर्याची किर्ण कोनी लपू शकत नहीं
पंचरत्नपूआ तुम्ही आम्चा पसून किती जरी दूर गेलात
तरी आमी कोनताई भजनी कालाकार तुम्हाला कदापी विश्रू शकनार नहीं
आणी तुम्ही आम्चा मान थेवनाज आमी या तिकानी भजनाची परम्परा जोपास नाराओध
एवुशान संत परम्परेची एवुमान जरत्यांचा गुणांची
स्रिधराखाया गुरुमाऊलीची लावितो धूल त्यांचा चरणांची
नामवरकली रुगाचा तुत्लावारू संगये हरी भजन तरंगात बरू
दूवरकलती तीकिती समझाओ हरी नामाचरत आखारू
हरी भजन तरंगात बरू
नामवरकली रुगाचा तुत्लावारू
संगये हरी भजन तरंगात बरू
दूवरकलती तीकिती समझाओ