مثل کوه پشت و پناهه همین
ولی هر دومون دستامون خالیه
باید جای من باشی تو زندگی
به فهمی نداری چه بد حالیه
باید جای من باشی تو حس کنی
چقدر سخته عشقت بلرزه صداش
ببینی چطور حاضری جون تو
بدیتای رویا بسازی براش
من از دل خوشی های این زندگیم
اگه چی بجاست حقم و خواستم
یه دنیا زمین خوردم از بچگی
که یک جا رو پای خودم وازنم
تو میتونی مرحم بسازی ازش
که زخما زخما یه کاری نشن
یه چیزی باید باشه تو زندگی
که حرفای خوبه
شعاری نشن
تو این روزگاه عجیب و غریب
تو با عشق بونی کنارم هنور
ازم هیچ چیزی نمیخوایی چون
چقدر بشنام ندارم هنور
آدم وقتی پایه
دلش واسته دهش هر چی باشه خودش خواسته
آدم تا نمونه به پای خودش نمیتونه پایه کسی واسته
تو با عشق موندی کنارم که من یه جایی تو این زندگی گول کنم
تو رو دوست دارم همین کافیه یه دنیا رو با تو تحمل کنم
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật