या कली युगाचा आला जहाधनी सार्याशाता बगतीने तोवसला या मानी
आणि या गोप गोपी काना अरे भुलवी ले जानी आणि आचा या फसला गवलनीलता काटा काडी ला त्यानी
जही दुद मठकी खाली झाली
बॉम्बाया मारती गोलनी सार्या पाहि
हात गालोंी पाइलाही चा गहंडी ते काही सराईला नाही
परिखुशना ची स्वारी आली, तेय दुद मठकी खाली झाली जाली मारती गोलनी सार्या पाहि
आच घालो नी पाईला इच्या गहंडित काईस राईल नाई
लही दूदा से तुझेगा माठ शिंक्या वर्ती हे बांधले स्ताट
माठ पोडू ना लावी न वाट तुझे आहे माझाशी गाट
तुझे आहे माझाशी गाट
तुझे आहे माझाशी गाट
दाउन को तुझी ती दादा गिरी, मस्ती ही चिरिविन तुझी सारी, रागाने रादा लाल्बुन कईची ही होई।
हाथ गालूनी पाईला ही चाग हंटित काईच राईला नाई।
चाडी छांगते ही जाऊन रोज, नाही राईली तू लाग लाज, आहे माजत सार हे राज, रादे एत के तू लाग माज।
रादे एतो तू लाग माज, रादे एतो तू लाग माज।
कूरो प्रभाकर कवंटरी, वस्ताता नंता लैभारी,
पुरो प्रबाकर कवन करी, वताद अनंताल लैभारी, चाही रमाकांस गाणाच दंग होई
हात गालो ने पाईला हीचा गहन्डित काहीच राहिला नाई
हात गालो ने पाईला हीचा गहन्डित काहीच राहिला नाई
प्रीकुष्णाची त्वारी आली, दैदुद मटकी खाली थाली
प्रीकुष्णाची त्वारी आली, दैदुद मटकी खाली थाली
आज गालूनी पाईला ही चाग अंडिस काईस लाईल नाई