ਕੱਦੇ ਹਾਲ ਲੇ ਛਾਲ ਮੇਰਾ ਪੂਛਾ ਕੱ
ਕੱਦੇ ਹਾਲ ਲੇ ਛਾਲ ਮੇਰਾ ਪੂਛਾ ਕੱ
ਕੱਦੇ ਹਾਲ ਲੇ ਛਾਲ ਮੇਰਾ ਪੂਛਾ ਕੱ
ਤੁ ਕੱਨਾ ਆਯਾ ਮੀਲਨ ਮਨ ਕੱਲ ਵਾਦਾ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਸਾਦ
ਮੀਰਾ ਹਾਥ ਛੋਡ ਦੇ ਮਰ ਜਾਨੇ ਜਾ ਮੇ ਨ ਬੋਲੋ ਤੇਰੇ ਸਾਦ
ਰੈ ਮਨ ਬਤਾਦੇ ਕੱਡ ਬਦਲਾਗਾ ਗੁਸੇ ਆਲਾ ਤੋਰ ਤੇਰਾ
ਜਾਹਾਂ ਭੀ ਦੇਖੂ ਵੈ ਹੀ ਦੀ ਖੈਸਾਈ ਬੱਸ ਜਾਨਮ ਤੇਰਾ ਛੈਰਾ
ਰੈ ਮਨ ਬਤਾਦੇ ਕੱਡ ਬਦਲਾਗਾ ਗੁਸੇ ਆਲਾ ਤੋਰ ਤੇਰਾ
ਜਾਹਾਂ ਭੀ ਦੇਖੂ ਵੈ ਹੀ ਦੀ ਖੈਸਾਈ ਬੱਸ ਜਾਨਮ ਤੇਰਾ ਛੈਰਾ
ਗੱਡੀ ਗੱਡੀ ਨੂ ਮੂਡ ਬਦਲ ਕੈ ਜਾਨ ਮਰੀ ਨਾ ਜੀ ਖੈਕਲ
ਹੈ ਦੀਲ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਲਾਡਲੀ ਨਾ ਜਾਨ ਮੇਰੇ ਤੈ ਰੁਸਿਆ ਕੱੱ
ਹੈ ਦੀਲ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਲਾਡਲੀ ਨਾ ਜਾਨ ਮੇਰੇ ਤੈ ਰੁਸਿਆ ਕੱੱ
ਤੇਰੀ ਬਾਟ ਦੇਖ ਮੈ ਹਾਰ ਲੈਈ ਸੁਭਹਤ ਹੋਗੀ ਸ਼ਾਮ ਮਨ
ਹੋਨ ਮੀਲਾ ਯਾ ਮੀਲਾ ਨਹੀ ਇਸਾ ਕੇ ਹੋਗਿਆ ਕਾਂ ਮਤਨ
ਤੇਰੀ ਬਾਟ ਦੇਖ ਮੈ ਹਾਰ ਲੈਈ ਸੁਭਹਤ ਹੋਗੀ ਸ਼ਾਮ ਮਨ
ਹੋਨ ਮੀਲਾ ਯਾ ਮੀਲਾ ਨਹੀ ਇਸਾ ਕੇ ਹੋਗਿਆ ਕਾਂ ਮਤਨ
ਸਾਰੀ ਹਾਣ ਤੁ ਬੀਜੀ ਰੈਹ ਨਾ ਤੇਰੀ ਕੀ ਕਰਤਾ ਕੋਈ ਬਾਟ
ਮਿਰ ਹਾਤ ਛੋਡ ਦੇ ਮਰ ਜਾਨੇ ਜਾ ਮੈ ਨਾ ਬੋਲੋ ਤੇਰੀ ਸਾਤ
ਤੁ ਹਰ ਦੀਪ ਆਕੁ ਪੁਰੀਆ ਨੇ ਕਤੀ ਲਾਗ ਜਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ਸੇ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਅਧੂਰਾ ਮੈ ਯਾ ਜਂਡੀ ਤੁਝ ਪੈ ਵਾਰੀ ਸੇ
ਤੁ ਹਰ ਦੀਪ ਆਕੁ ਪੁਰੀਆ ਨੇ ਕਤੀ ਲਾਗ ਜਾਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ਸੇ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਅਧੂਰਾ ਮੈ ਯਾ ਜਂਡੀ ਤੁਝ ਪੈ ਵਾਰੀ ਸੇ
ਤੁਝ ਜਾਨ ਮੈ ਜਾਨ ਦੀਰੀ ਨਾ ਜਾਨ ਮਨਾ ਤਡ਼ਪਾਯਾ ਕਰ
ਰੈ ਦੀਲ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਲਾਡਲੀ ਨਾ ਜਾਨ ਮੈ ਰੇ ਤੇ ਰੁਸਿਆ ਕਰ
ਹਾਈ ਦੀਲ ਕੀ ਪ੍ਯਾਰੀ ਲਾਡਲੀ ਨਾ ਜਾਨ ਮੈ ਰੇ ਤੇ ਰੁਸਿਆ ਕਰ
ਹਦ ਤੇ ਜਾਦਾ ਪੈਆਰੀ ਕਰੋ ਤਨ ਹਦ ਤੇ ਜਾਦਾ ਚਾਹੂ ਸੋ
ਮੈਰਾ ਦੀਲ ਨਾ ਲਗਤਾ ਬੀਨ ਤੇਰੇ ਨੀਓ ਸੋਚਿਕ ਮੈਂ ਘੁਬਰਾਂ ਸੋ
ਹਦ ਤੇ ਜਾਦਾ ਪੈਆਰੀ ਕਰੋ ਤਨ ਹਦ ਤੇ ਜਾਦਾ ਚਾਹੂ ਸੋ
ਮੈਰਾ ਦੀਲ ਨਾ ਲਗਤਾ ਬੀਨ ਤੇਰੇ ਨੀਓ ਸੋਚਿਕ ਮੈਂ ਘੁਬਰਾਂ ਸੋ
ਚਾਰੇ ਉਮਰ ਮਚਾਹੂ ਸਾਥ ਤੇਰਾ ਹਤਾ ਮੈਂ ਦੇਦੇ ਅਪਨਾ ਹਤ
ਦੋ ਬਾਤਿ ਕਰਿਂਗੇ ਪਿਆਰ ਕੀ ਬੈਠ ਕੇ ਦੁਨ ਨੋ ਕਠੇ ਸਾਥ
