Siyahlarım tam içindeyim
tam içindeyim
Gözlerime bak gözlerime bak
gözlerime bak gözlerime gözlerime
ya silahlarım tam içindeyim
tam içindeyim
gözlerime bak gözlerime bak
gözlerime bak gözlerime gözlerime
aaa iyi bak gözlerime
siyahların içinde yok olan özgürlüğe
kimliğimi gösteriyor bakışlarım
gözlüğüme karanlık yakışmadı aaa bir bedenim var ama hapis ettim onu
tanrıma dua ettim hayır olsun sonun cesaret edemedim tek başıma soyut
cevaplar arıyordum niye diye sorup
bütün insanlar diyor bana düşün ve yap
ama okuduğum kitap yasar düşün ve
yap kahkahalar yarım kaldı karanlıkta
bir kadınım fakat insan değil asla sen nedir
bilir misin hissedememek güneşin suratında
rüzgar esiyor ama tüm hisler uzağımda yaşarken üzerimde
siyah bir kefen ama toprağa girdiğimde bulaşır aydınlığa
ya silahlarım tam içindeyim tam içindeyim gözlerime
bak gözlerime bak gözlerime bak gözlerime gözlerime
ya silahlarım tam içindeyim tam içindeyim
gözlerime bak gözlerime bak gözlerime bak gözlerime
ölüme beklerken soldun tüm renklerime solgun
göstermiş olduğum bu sessizlik korkunç bir çığlık
haykırışlar boşluk kapalı algılarını yittik
çocukluğum boş yürekli yokuş yolu koştu
sonuç olur yok yaşamak doğup solumak
bu boşa sonuçsuz mu son koşulsuz mu yol
onursuz mu oldum sorun bedenim mi
yoksa sapık algınız mı sordum yoruldum
koştum bu hallere iyice karanlık olsadı bu yorgun
kanatlarım yitik umutlar dermansız ömrümden
çaldığın çocukluğumu ver bana utanmadan
yaşadığını otur şükretler bana
ya ya ya ya yine dert masa ya hayat böyle olmasa
niye savaş ama niye dönüyorum en başa
yaşamayı çok gördün kimliğimden korkmadan
artık sorgulama beni yargıların inancıma vuruyorken demir
cehennemin içindeyim akıyorken nehir
gözlerimden uçuruma sürüklüyor beni korkularım
sonu bu mu söyle bu
yaşamın ne dilerse bu reddi yol uzanır
hep sonsuzlar doğru yol uzanır yol uzanır ya ya ya
siyahların tam içindeyim gözlerime bak gözlerime bak
ya siyahların tam içindeyim gözlerime bak gözlerime bak