Gurbet,
gurbet! Ah gidi gurbet!
İnsan evinden iki gün değil,
bir saat ayrı kalsa o da bir gurbet.
Hani bir gün,
Nasirettin Hoca'nın yaşı geçmiş yatağında yatarken...
...öyle bir gece yarısında of çekmiş ki...
...of gurbet, gurbet! Hanım demiş ki...
...Hoca hayrola?
Evinde yatıyorsun,
odandasın,
gurbetten bahsediyorsun.
Demiş ki hanım sen o yatakta,
ben de bu yataktayım.
O da bir gurbettir.
İşte gurbetlik başka bir şeydir değerli dostlar.
Ekseri garibanlar çeker, aşıklar çeker.
Hiç kimse kendi memleketinde durmamıştır.
Mutlaka onun bir sebebi vardır.
Rızık davası.
İşte hacı zahmet yine bir gurbet seslensin yahu der.
Talihim mi böyle yoksa kaderim?
Alın yazım oldu gitti gurbetim.
Gurbet de gülmedi bu garip başım.
Taştan taşa çaldı gitti gurbetim.
Zalim gurbetim, hain gurbetim.
Gurbet de gülmedi bu garip başım.
Taştan taşa çaldı gitti gurbetim.
Zalim gurbetim, hain gurbetim.
Usandım yattığım konaklarımdan.
İçtiğim su zehir bardaklarımdan.
Ömrüm ağaç gibi yapraklarımdan.
Biler biler yoldu gitti gurbetim.
Ömrüm ağaç gibi yapraklarımdan.
Biler biler yoldu gitti gurbetim.
Hele zalim gurbetim, hain gurbetim.
Gurbeti gurbetim.
Yavuz Ersin'e yakan ateşti.
Hazretin narına ciğerim pişti.
Haftam sende geçti, ay sende geçti.
Gençlik ömrüm aldı gitti gurbetim.
Haftam sende geçti, ay sende geçti.
Gençlik ömrüm aldı gitti gurbetim.
Hele zalim gurbetim, gurbetim.
Gurbetim gurbetim.
Zalim gurbetim, hain gurbetim.