Það er það
Ég lendi alltaf á upphavsreit
Eftir uppsöpgu von bryða deit
Með tárbyrnum tindir byggjum
Ístu hvað, ístu hvað
Núttinn var að vakna
Að værum svefni þessi gamla góða
Við glæm í tefni láttana
Sjáðið láttana
Fáðið láttana
Eftir ég
Hvað við nenni ekki
Hvað við ítikar samið
nefn þótti
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara bara grafnja
Við vekkið bara byggið ná
Foi, hefðir vetur látt til rauna tjút
Hefðir trún og munn úðar prút
Hefðir ámarka og munn skossa
Stum, hefðir vanhugsa bíl í við spröld
Hefðir bleikna við skömbustur röld
Og kunaðar kynferðins blossa
Veistu hva, veistu hva?
Nuttinn var að vakna
Að værum söfni þessi gamla góða
Með glæni efni taktana til þín taktana
Af hér taktana með þér heið
Það er hvað við við nefnum ekki
Hvað við við tegum við sem ég vekki
Við tekið bara bara krenja
Við tekið bara bara krenja
Við tekið bara bara bara krenja
Sættið við því viðstum
Við tekið bara bara krenja
Við tekið bara bara krenja
Við tekið bara bara bara krenja
Sættið við því viðstum
Við tekið bara bara krenja
Sættið við því viðstum
Við tekið bara bara krenja