ใบไม้หล่น เมื่อลมพัดผ่าน
Bai mai lon meua lom put pahn
The leaves fall when the wind blows
เป็นสัญญาน แห่งความผันเปลี่ยน
Pen sunyahn haeng kwahm pun plian
It’s the signal of change
ทุกๆ สิ่งคือความหมุนเวียน ไม่เที่ยงแท้
Took took sing keu kwahm moon wian mai tiang tae
Everything is an uncertain circulation
ทําทุกอย่างให้ดีที่สุด เพียงเพื่อฉุดให้เธอไม่ไป
Tum took yahng hai dee tee soot piang peua choot hai tur mai pai
I did everything to the best of my ability, just to pull you back and not let you go
ในที่สุดก็คงต้องหยุด และยอมแพ้
Nai tee soot gor kong dtaung yoot lae yaum pae
But in the end, I had to stop and give up
ใจของคนหนอคน
Jai kaung kon nor kon
The human heart
ก็ไม่รู้จะห้ามยังไง ให้ลมไม่เปลี่ยนทิศ
Gor mai roo ja hahm yung ngai hai lom mai plian tit
Doesn’t know how to stop the wind from changing direction
และชีวิตชีวิตจะห้ามยังไงให้เธอไม่ไป ไม่มีทาง
Lae cheewit cheewit ja hahm yung ngai hai tur mai pai mai mee tahng
And life, how to stop life and not let you leave? There’s no way
(*)
เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน
Rao mah glai tao nee gor dee leua gern
Us coming this far was more than good
ขอบใจนะที่เคยมีกัน
Kaup jai na tee koey mee gun
Thank you for ever being mine
มันถึงเวลายอมรับความจริง
Mun teung welah yaum rup kwahm jing
It’s time to accept the truth
เรามาไกลเท่านี้ ก็เกินที่ฝัน ตั้งเท่าไร
Rao mah glai tao nee gor gern tee fun dtung tao rai
Us coming this far was more than I dreamed, whatever the lengths
เมื่อชีวิตคือความเป็นไป
Meua cheewit keu kwahm pen pai
When life is existence
สุดท้ายก็ต้องจากกัน เท่านั้นเอง
Soot tai gor dtaung jahk gun tao nun eng
In the end, we must separate, that’s it
ชีวิตหนึ่งกําลังเริ่มใหม่ ชีวิตหนึ่งกําลังว่างเปล่า
Cheewit neung gumlung rerm mai cheewit neung gumlung wahng plao
One life is starting over, one life is emptying out
ความรู้สึกช่างทรมาณและโหดร้าย
Kwahm roo seuk chahng toramahn lae hoht rai
Feelings are tortuous and cruel
ทําได้เพียงแต่ยอมรับมัน แม้ต้องเจ็บจะยอมเข้าใจ
Tum dai piang dtae yaum rup mun mae dtaung jep ja yaum kao jai
All I can do is accept it, even though I must hurt, I’ll consent to understand
คงไม่มีอะไรเหมือนเดิม อีกต่อไป
Kong mai mee arai meuan derm eek dtor pai
That nothing will be the same anymore
ใจของคนหนอคน
Jai kaung kon nor kon
The human heart
เมื่อสุดท้ายจะห้ามยังไง สายลมย่อมเปลี่ยนทิศ
Meua soot tai ja hahm yung ngai sai lom yaum plian tit
In the end, how can it forbid the wind from changing direction?
และชีวิตชีวิตจะห้ามยังไงก็ต้องเปลี่ยนไป ไม่ต่างกัน
Lae cheewit cheewit ja hahm yung ngai gor dtaung plian pai mai dtahng gun
And life, how to stop life? It must change, no matter what
(*)
เรามาไกลเท่านี้ก็ดีเหลือเกิน
Rao mah glai tao nee gor dee leua gern
Us coming this far was more than good
ขอบใจนะที่เคยมีกัน
Kaup jai na tee koey mee gun
Thank you for ever being mine
มันถึงเวลายอมรับความจริง
Mun teung welah yaum rup kwahm jing
It’s time to accept the truth
เรามาไกลเท่านี้ ก็เกินที่ฝัน ตั้งเท่าไร
Rao mah glai tao nee gor gern tee fun dtung tao rai
Us coming this far was more than I dreamed, whatever the lengths
เมื่อชีวิตคือความเป็นไป
Meua cheewit keu kwahm pen pai
When life is existence
สุดท้ายก็ต้องจากกัน เท่านั้นเอง
Soot tai gor dtaung jahk gun tao nun eng
In the end, we must separate, that’s it
ผ่านพบเพียงมาเพื่อจากกัน เท่านั้นเอง
Pahn pob piang mah peua jahk gun tao nun eng
We met, only to separate, that’s all
