Αυτό θα μείνει για πάντεα
Και δες εκείνες τις φορές που φτάσαμε στα ακρά
Και δες τις άγρες μέρες μας και όλα τα δύσκολα βράδια
Θα γίνει βλέμματα παιδιών που σε κοιτάζουν στα μάτια
Θα γίνει ήχος και σιωπή, θα γίνει και τα κλειδιά
Θα γίνει θάλασσα από αγάπη να σαρπάρουν καράβια
Σε ένα τοπίο άγονο, θρύλοι που άφησαν εχνάρια
Αστερίς πριν πάνω στον ουρανό να σου αφήνουν σημάδια
Αυτό θα μείνει για πάντεα
Λαμπίσαν φως μας στη σκιά,
το παίρνουν αέρας και κοιλά
Μέσα στο πλήθος γελάει δειλά,
χάνεται και πετάει ψηλά
Σου δείχνει πάντα την καρδιά και σου λάψει θύριστα
Με σου πέλεγαν και σου ζητάς ταιριά,
το χέρι σου κρατάει σφιχτά
Πέσεις στη γούφτα του τη φωτιά,
αστροκαπέλα του κάνει μαγικά Ρόδες και ξύλινα σπαθιά,
αλλάζει τόσους μαρφές που σε ξεγελά
Τραγουδά και μέμεθά και ατύχη σαν από κοσμά πνευστά Στης
ήχης απλανήτης που ξυπνά τόσο αργά μέσα από φάτα θαμπά
Αυτό θα μείνει για πάντεα
Για δες εκείνες τις φωνές που φτάσαμε στα κράμα
Για δες τις άγρες μέρες μας και όλα τα δύσκολα βράδια
Θα γίνει βλέμματα παιδιών που σε κοιτάζουν στα μάτια
Θα γίνει ήχος και σιωπή,
θα γίνει γέννα και δάκρυα
Θα γίνει θάλασσα από αγάπη να σε πάρουν καράβια
Σε ένα τοπίο άγονο θέλει μπωφού σαν εχνάρια
Σε ρυζμί πάνω στον ουρανό να σου αφήνουν σημάδια
Αυτό θα μείνει για πάντεα
Για δες εκείνες τις φωνές που φτάσαμε στα κράμα
Για δες τις άγρες μέρες μας και όλα τα δύσκολα βράδια
Θα γίνει βλέμματα παιδιών που σε κοιτάζουν στα μάτια
Θα γίνει ήχος και σιωπή,
θα γίνει γέννα και δάκρυα
Θα γίνει θάλασσα από αγάπη να σε πάρουν καράβια
Σε ένα τοπίο άγονο θέλει μπωφού σαν εχνάρια
Σε ρυζμί πάνω στον ουρανό να σου αφήνουν σημάδια
Αυτό θα μείνει για πάντεα