Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
Isos μια μέρα βρεθούμε
Και που με συγνώμες ο ένας τον άλλον
Για λάθη που κάναμε κι όμως ποτέ μας δεν είπαμε ούτως ή άλλως
Όσο περνάγαν οι ώρες σκεφτόμουν να ότι μεν νιόσα
Όπως σου μίλω ήσα τσίχρσεσα, μέσα στα μάτια σου house
Κι όμως δεν κρυφτήκα ήμουν εκεί, είμαι κάθε στιγμή
Το κάθε λεπτό θυμίζω τι σου είπα
Μην παίζεις με αισθήματα βράδια ξημέρωτα όλα θα σου είναι τούπα
Είπα να βγάλω από μέσα μου ό,τι μισούσα, ό,τι αγαπούσα
Βρέθεια μαζί σου θυμίζω τι σου είπα, ξύπνα γαμώ το κεφάλι σου
Έρχεται στούκα, έρχεται στούκα
Πρέπει να κόψω ποτό και τσιγάρο, ποτό και τσιγάρο
Τα λάνια το ξέρουνε λέγεται βάση γράφουμε αρχές του Φρικάρο
Αξίες που αφήσατε πίσω, μη ρωτάς τι αισθάνομαι
Με μόνο νομήν οι μπορούμε τον κόσμο να αλλάξουμε
Για μας και για εκείνους το κάνουμε
Για σένα και εμένα που κάπου τα βρίσκουμε κάπου τα χάνουμε
Στο ριζί εικόνες οι σκέψες με άφησαν ξύπνιο
Μη ρωτάς αν κοιμάμαι καλά, ότι τρώω και πως πάει η μέρα μου
Θα το δεις από τη καλή γμέρα μου
Κάτι κλωτζάει, κάτι δεν πάει καλά
Υγεία και αγάπη και μια ζεστή αγκαλιά
Έχουμε ανθρώπους τριγύρω για εκείνους το χτίζω για να απαντάνε
Είμασταν βάση πριν το όνομα
Χάμα την φάση και κράτα τον κώδικα
Γράφουμε αρχές, ιστορία για ανθρώπους και όχι για πρόβατα
Αναγκαίο κακό να τα γράφω, κάποιοι ξεχνάνε και χάνουν το νόημα
Μεραστική ευγενική αποχώρηση
Κάνω προσέγγιση αθόρυβη, όχι παρά πληροφόρηση
Γράφουμε στίχους μακρίβια
Υπομονή, όλα στην ώρα τους επικρατεί
Η Γαλλία είναι η πρώτη του τρεκιμία, καλύψει τα φώτα τους
Είμασταν πέξω, μα το ζω μέσα, αντιλαμβάνομαι τι έχω χάσει
Τι έχω γερδίσει, τι έχω κερδίσει ρε
Αυτό να κρατάς από τα λάθη, είμασταν πέξω, μα το ζω μέσα
Αντιλαμβάνομαι τι έχω χάσει, τι έχω καιρδίσει, τι έχω καιρδίσει ρε
Αυτό να κρατάς από τα λάθη
Φίλε κοίτα χαθήκαμε, πόσους άνεμους βρήκαμε κόντρα
Πόσα λάθη θα κάνουμε ακόμα, πόσες περνάνε τα χρόνια δεν είδαμε
Κι όλα για αύριο τα αφήναμε ανάθεμα, να γυρίσω το χρόνο όπως θα θέλα
Να μας δω παιδιά πίσω απ' τα κάγκελα, του γυμνασίου τα πίσω προαύλια
Να μας δώσουνε θέλανε μάταια, εμάς δεν μας χωράγανε δωμάτια
Αναμνήσεις κρατάω σα λάφυρα, τις θυμάμαι και γράφω τετράστιχα
Αν απέτυχα δεν τα κατάφερα, ξέρω και θέλω να ξέρεις προσπάθησα
Δεν το μετάνιωσα ούτε λεπτό, χρόνο δεν χάνω για ό,τι αγαπώ
Χρόνο δεν χάνω να κάνω τα όνειρα, πραγματικότητα μέρα και νύχτα
Παλεύω για όλα εκείνα που τόσο λαχτάρισα, μα που δεν είχα
Παλεύω για όλα εκείνα που κάποτε είπαμε να κατορθώσουμε
Τις βασικές μας αρχές, να τραγουδήσουμε και να τις νιώσουνε
Να είσαι εκεί, θα είμαστε εκεί, μέχρι το τέλος να μείνουμε
Όλοι μας περαστικοί, θα έρθει η στιγμή που όλοι θα φύγουμε
Μέχρι να φτάσει αυγή, μέχρι να μάθουμε που καταλήγουμε
Μέχρι τότε θα γράφουμε ανεμελή, αν έχεις την ιδέα να γίνουμε βάση
03:25