اگر بیشم زندگی می
زندگی هم و پا دامه
آرزندانی دیرم
پزانه سبه دامه
مسه مسه قرصه اصاق
تو نیت به نیشت اسود و آمد دلتگریه سر به احلام قصت گوشتم ختمه کلام
یا امنم به غسام چو ویل تو خدامه بخانه رای دنیا گم
منیش راد این آرگم به چون مفک نکم انویشم عشقم تکم و یاد من یا چیم کم
قصه نیرم و من خودم قم و ناوجودم بشیم و پشت میدم
تدریدن ولیم و یاد در علیه تصازیدن ولیم
چون قفله یشونه اصابه هم چمان احساساتم بردید
دیش و ویل بیدو سرچی یکی بعد در و در بین یا ظانیدن کم
امردم بیمه ی شیطه اصابی منو تو شاهد مرجزم
که در و یک سندگی کنیم بدون من گیره نکنی کسی نیر درکت بکنیم
هی پسست صدای منو داری بیا بهت بگم ما کجایی کاریم امروز
روز تولادمه کسی را ندارم بخان بقل کنمش بجاز
خاطراتی که حالای زخمه رو دلم نایی ندارم
بذار واسه صدا و ارفا همون بگم صدای امیر درد داره یکم تو درکم کم
نزار افسار دوشم که قرص اصابم توی پرست سال من
اگه حالم خراب توی آینده منو فرقه قرغم امروز
ببین ارفامو یا پازه تو زهنت فچین اگه کامل شد ببینی که قلبمو دادم
نه شکینیس امرم و پاتمین دنیا یه قفص و کلید
حقیقت شلی کن تو باستش شعیقتو درکن ارفام کم
بلده ی خرفی خواهی سمیمیتم دیگه فردا قریبن
فردایی نیست که به خاط خوب باشه خانم
یه روز خوب بیاد ولی نیست که جامعه یه رقص احمقانست این سندگی
روخ قلبم مکش شد برین اینو بش بگین آه
برین اینو بش بگین هارمین
برای اینو بش بگو آه
یه بیشتر مندگی میدیم
مندگی اونو با افرامم
افرامم
افرامم
افرامم
افرامم
شیطانش بین گناه میت گناه میت گناه میت
شیشه امرم حال دستت یه روشتی ای و پید رسم
درد زوگت خمله سرم باندست نیدی هرچی کسم
تو بترین کلامی یه لطفه سم خدامی
شیطانش بین گناه میت پیرش بون خود سامی
خود سامی
خود سامی
خود سامی
عشقم یکی ترم و ابسورده بیمه
امیده را منوانیه
تلخ ارفان من یه چایی تلخ تو یه حب قند تو یه شهرمه سود میشی خسته
کوچه های هنجا همه بوم بسته هرکی ببینی دست
روی دسته خوشحاله فقط اونی که والا نشسته
حکمش حبسته حرفش درسته قانون ما نون کشته جبره سبره جبره بسته
زندگی وسته آه زندگی وسته جفنی ما دود شد و رفت
گشتنی کچیریم روی نفر کلبری کردیم توی بر
کف دستمون یه هشت و یه هر
خفقیه
موسیقی