Het is vrijdagnacht,
ze doet gewoon wat elke man van haar verwacht.
Gevoelens uit,
en denkt aan niets wanneer ze weer haar ogen sluit.
Liggend op haar rug,
soms na het plafond te staren moet zij onbewust
haar laatste klus gaan klaren.
Na zo'n lange nacht,
komt er weer een nieuwe dag.
Zij is de dame van het leven,
ach ze is wel wat gewend.
En wat je vraagt zal zij je geven.
Ze werkt hard voor elke cent,
want ware liefde in haar leven,
doet haar geen ene mannen moe.
Ze moet haar grenzen steeds verleggen,
en wat de mensen van haar zeggen,
vindt ze gewoon geouwehoer.
Het is morgens vroeg,
de nacht voorbij,
het was voor haar meer dan genoeg.
Zij voelt zich leeg,
en vraagt zich af of zij nog wel een toekomst heeft.
Dan neemt ze aan haar kind,
die verdient het mooiste leven.
Als de nacht begint,
gaat zij weer alles geven,
want haar vlees en bloed,
is waar zij het allemaal voor doet.
Zij is de dame van het leven,
ach ze is wel wat gewend.
En wat je vraagt zal zij je geven.
Ze werkt hard voor elke cent,
want ware liefde in haar leven,
doet haar geen ene mannen moe.
Ze moet haar grenzen steeds verleggen,
en wat de mensen van haar zeggen,
vindt ze gewoon geouwehoer.
Zij is de dame van het leven,
ach ze is wel wat gewend.
En wat je vraagt zal zij je geven.
Ze werkt hard voor elke cent,
want ware liefde in haar leven,
doet haar geen ene mannen moe.
Ze moet haar grenzen steeds verleggen,
en wat de mensen van haar zeggen,
vindt ze gewoon geouwehoer.
Ze moet haar grenzen steeds verleggen,
en wat de mensen van haar zeggen,
vindt ze gewoon geouwehoer.