Για μένα είσαι γεννημένη, όλοι οι άλλοι ξένοι,
μας ενώνει κάτι μαγικό.
Για σένα είμαι γεννημένος, καταδικάσμένος,
μόνο εσέναν αγαπώ.
Μη ρωτάς κανένα,
μη ρωτάς,
στα μάτια μου τη νιώθω να κοιτάς.
Δεν με χωράει πια το σ' αγαπώ,
μου φαίνεται μικρό για να σου πω.
Απόψε που τολμώ στην επαφή,
το λέει κι η ανάσα κι η αφή.
Πως για μένας απλάς ο Θεός, ας βγει στο μου φως.
Μη ρωτάς, που μας πάει η ζωή,
μόνο το μαζί, να κοιτάς.
Για μένα είσαι γεννημένη,
όλοι οι άλλοι ξένοι,
μας ενώνει κάτι μαγικό.
Για σένα είμαι γεννημένος,
καταδικάσμένος,
μόνο εσέναν αγαπώ.
Πριν σε γνωρίσως είχα αεροδευτεί,
σε κάποιο όνειρο, σε μια άλλη ζωή.
Το δώρο δώσ' μου της κρυφής μου ευχής,
πως δεν θα αγγίξει το κορμί σου κανείς.
Μη ρωτάς τους άλλους,
μη ρωτάς,
αν έρχεσαι μαζί μου,
που θα πας.
Δεν έχω πια φωτιές για να καείς,
και θαυμάτα θα ζεις αν μ' αφαιθείς.
Κι αν όσα θα μου πεις,
μ' αμφισβητούν,
τραγούδια που έχω γράψει θα σου πως.
Πως για μένας απλάς ο Θεός, ας βγει στο μου φως.
Μη ρωτάς που μας πάει η ζωή,
μόνο το μαζί,
να κοιτάς.
Για μένα είσαι γεννημένη,
όλοι οι άλλοι ξένοι μας ενώνει κάτι μαγικό.
Για σένα είμαι γεννημένος,
καταδικάσμένος,
μόνο εσέναν αγαπώ.
Πριν σε γνωρίσως είχα ερωτευτεί,
σε κάποιο όνειρο, σε μια άλλη ζωή.
Το δώρο δώσ' μου της κρυφής μου ευχείς,
πως δε θα αγγίξει το κορμί σου κανείς.
Πριν σε γνωρίσω είχα πει αν φανείς,
δε θα έχει τρένα και καράβια φύγεις.
Και να θυμάσαι δευτέρε μου εαυτέ,
όσο τη γράφει δε ξεγράφει ποτέ.