������Γράφω ραπ σαν το τελευταίο πράγμα που έχωΠεριφάνεια νιώθω πόσο όταν πήρα με λεφτά μου το πρώτο ρούχοΤο στέλιο δεν τον είδαν οι γονείς του ΑριστούχοΤον είδαν ένα καίγεται να γυρνάει σπίτι ούφο τώραΠάμε πάνω την καολυτήν ανηφόραΠριν πεθάνω θα μ' ακούσει όλη η χώραΤι να κάνω δεν μου περισσεύει η ώραΧθες στον ύπνο μου με είδα μες στη νεκροφόραΚοίτα πριν μα τους πατάω σφακού καράτσαςΌσο χασευούν τους καπνούς της ταράτσαςΓράφω για τραυματισμένους και τσακάλια της πιάτσαςΠες μας μπαστάρδους γιατί είμαστε σκυλιά άλλης ράτσαςΛυπημένε βλέπω τι πας να κάνεις κάτσε κάτωΘα σου κόψουμε το χέρι αυτό είναι το δικό μας πιάτοΌλη μέρα είμαι στα πάνω κάτω φέρνω μετά ανω κάτωΚι ας μη χανεί κανόταν ήμουν στον πάτοΓιατί γάματα δεν το χάσ' τα γράμματαΕίχα το μυαλό στα μέρο κάματαΑνάθεμα από μικρό παιδί εβλέπα οράματαΛες και ήταν γραφτό πως δεν θα ζήσουμε γεράματαΓάματα γάματα δεν το χάσ' τα γράμματαΕίχα το μυαλό στα μέρο κάματαΑνάθεμα από μικρό παιδί εβλέπα οράματαΛες και ήταν γραφτό πως δεν θα ζήσουμε γεράματαΓάματα γάματαΆλλο φόβος άλλο σεβασμός μην τα μπερδεύειςΤους καλούς μες στον κακό σου ποτέ μην ανακατεύειςΓια να βρεις αυτό που ψάχνεις πρέπει λίγο να κατέβειςΚάτω μόνος μην νικεντεύειςΈχω μάρτυρα απ' τους πιο καλούς θέλω λίγους πιστούςΆμα είσαι αληθινός πάντα θα έχεις εχθρούςΚοίτα να έχεις το νους φίδια θα βρεις και στους πιο κοντινούςΣτη γύρα τζοσ αν δεις σφύραΜυαλό μες στο βραστήραΚρύο κι ανά τριχύλαΤι άλλο μας κρύβει η μοίραΑντιπαλούμαι εγώ τον εαυτό μου μόνοΈχω την πίκρα φίλη και αδερφό το πόνοΔεν θα με σκοτώσεις μόνο εγώ με σκοτώνωΚαι το σκηνή δε φτάνει πάντα μου ως το τέντονοΓιατί γάματα δεν το χάσεις τα γράμματαΕίχα το μυαλό στα MerokamataΑνάθαιμα από μικρό παιδί εβλέπα οράματαΛες και ήταν γραφτό πως δεν θα ζήσουμε γεράματαΓάματαΓάματαΔεν το χάσεις τα γράματαΕίχα το μυαλό στα MerokamataΑνάθαιμα από μικρό παιδί εβλέπα οράματαΛες και ήταν γραφτό πως δε θα ζήσουμε γεράματαΓάματαΥπότιτλοι AUTHORWAVE