ਮੇਨੁ ਪਤਾ ਖੋਸ਼ ਮੇਰੇ ਤੋ ਤੋ ਕਦੇ ਵੀ ਨੀ ਹੋਣਾਦੱਸ ਤੇਨੁ ਕੈਂ ਇਨਾ ਸੋਖਾ ਲਗਦਾ ਇਨੁ ਖੋਣਾਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਨਾ ਦੇਸਦੀ ਤੇਨੁ ਬੁਤ ਬਣਕੇ ਜੋ ਬੈਨੀਆਗਲਾ ਦੀਲ ਚੇ ਨੇ ਕੇਡ਼ਵਾਡੀਆ ਤੇ ਤੋ ਡਾਰਦੀ ਨਾ ਕੇਨੀਆਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਯਾ ਕਰ ਤੁਂ ਰਬਦਾ ਕੇ ਮੇਲੇ ਗਈ ਆਈਨਾ ਪ੍ਯਾਰ ਦੇਨ ਵਾਲੀਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਪੁਛ ਮੈ ਹੈਸੂਸ ਹੋਵੇ ਕੀ ਦੇਨ ਵਾਡੇ ਦਾ ਤੇ ਰਾਤ ਖਾਨ ਲਗ ਪੈ ਕਾਲੀਆਂ ਤੇ ਤੁਂ ਡਾਰ ਦੇ ਮਾ ਕੈ ਲੀ ਆ ਮੈ ਹੀ ਤੇਰੇ ਹੈਸੇ ਆਂ ਦੀ ਵੈਰੀ ਬਣ ਗੈ ਤੇ ਨੂ ਮੇਰੀ ਆਂ ਦਾ ਨੀ ਆਂ ਨੇ ਦੀ ਤੀ ਆੇ ਸਾਜਾਆਇ ਨੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੇਨੁ ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਕੀ ਤੇਰੀ ਆਂ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੀ ਸੀ ਵਜਾਵੇ ਤੁ ਦੂਰ ਮੇਰੇ ਤੁਂ ਕੇ ਲਗਦਾ ਏਂ ਪਾਨੇ ਕੋਲੇ ਹੀ ਬੈਨੀਆਗਲਾ ਦੀਲ ਚੇ ਨੇ ਕੇਨ ਵਾਡਿਆ ਤੇ ਤੋ ਡਾਰ ਦੀ ਨਾ ਕੇਨੀਆਆਪਣੇ ਵਲੋਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਕਮੀਨਾ ਰਖੀ ਨਾ ਸਮਜੀਦੇ ਵੇਚ ਕਰ ਬੈਠੀ ਪੋਲ ਮੈਕੈ ਵਾਰੀ ਲਗਿਤਾ ਹੀ ਦੂਰ ਹੋਗੇਆ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਲੋਡ ਨਾਲੋ ਜਾਦਾ ਗੈ ਡੋਲ ਮੈਤੇਰੇ ਦੋਡ ਨਾਲੋ ਜਾਦਾ ਗੈ ਦੋਡ ਨਾਲੋ ਜਾਦਾ ਗੈ ਡੋਲ ਮੈ