Nhạc sĩ: Allah Ditta Lonewala | Lời: Allah Ditta Lonewala
Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
गलीयां च फिर धेड़ भोला निके निके बाल वे
बाला को लूप पुछनीया चनना तेरा हाल वे
गलीयां च फिर धेड़ भोला निके निके बाल वे
गलीयां च फिर धेड़ भोला
वाज़रा नहीं तुल दे
सजन दना होने असी दरदर क्यों रुल दे
तेरे आँखे आलां विच
खलीयां दलीज ते
जिग दे रे हजू मेरे रेश्मी कमीज ते
इक इक पल जापे एक एक ताल वे
बाला को रूप उचनीया चनना तेरा हाल वे
गलीयां च फिर धेड़ भोला निके निके बाद वे
गलीयां च फिर धेड़ भोला
उदा जानू बनदा कोई नहीं पियाहु सड़के
जितने सद मारे सोह रब दी तनदा कोई नहीं
हम रास जे खुन असीलो वे परवाद तुझनदा कोई नहीं
अजमा कैसा बिर एक लियाँ
बहां बेली बनदा कोई नहीं
बीड़े तोड़ गिया धोला
कहता दादा
मेन रोदें छोड़ गिया
चुप की ते तुरे आएं दस दूं कसूर वे
अखिया तु दूर भवे दिलो न तु दूर वे
सुख मेरी जिनदेरी दे लैगेयो नाल वे
बाला कोलू पुछनीया चनना तेरा हाल वे
धोला निके निके बाल वे
गलिया चुपीर दे धोला
न दे शावे रंग की ते
शावे रंग की ते गुनिया ते रुल गये हाईं चंगे धोल दे संग की ते
पुछनीया वेख आएं गब्भिरू कोई जामदा
पुछनीया वेख आएं
गब्भिरू कोई जामदा
तुर गयाएं जेला है तुम मेनु तरपामदा
दिल विच ओदेने लखाईं ख्याल वे
बाला कोलू पुछनीया चना तेरा हाल वे
गलियां शुफिर दे धोला
कर बैठां दिल नाशा दे
ना एहली नसान दे वस पाएके
तरमाता ही आते नहीं धोले मुल पाया
तरी में दीक विच ती बेतें खलोनीया आपे पहीलोनीया ते आपे चुप हुनीया
मेनु एं जुदायावाला
रोग गया गाल है
मेनु एं जुदायावाला रोग गया गाल है
बालां खोरू
पुछणीया चना तेरा हाल है
गलियां शुफिर दे धोला
निके निके बाल है
आराम दी जिदगी गुझर वैसी इस आस ते प्यार करीदा है
भले निक निक कहतू नहीं होने ओदी नेक नुयाद रखी दे
तोर ये फुलवें दिन
सजन जे गदलां वें
हट मुदत दे गलवें दिन
हर कें तुँ पुछनिया
कोई भी न दस दा
मेरे इस झल उटे सारा जग हस दा
खुशियानु लोट के तुं किता ये बेहाल वैं
बाला कोड़ू
पुछनिया जना थेरा हाल वैं
दे धोला
निके निके बाज़ वें गलियां च फिर दे धोला
जिते छिल सी गल मजलूमां भी ओथे जिकर मेरा वलवल होती है
गल होती है
वंगला पोचे हाँ गहर हसाई रखने कुछ
सादा भी सोचे हाँ
गहर हसाई रखने
कुछ सादा भी सोचे हाँ
पालिया एं सोचाउं ते
इशके ने जालूबे
पालिया एं सोचाउं ते इशके ने जालूबे
बाला को लूब पुछ लिया जना तेरा हाल है
गलियां च फिर दे धोला
निके निके बाल वे
च फिर दे धोला
गए वे जवाल अजीब न हैरान घरीब दियां मरजा तू पुल नुक्ता दान सबीब न
है
तेरे बाजू पैगिया जवानी नू रुलामना
तेरे नल
प्योर नी सिपान
मुड़के उन्हाला आया
लंगेया से आल वे
आला को रूप पुछ लिया
चना तेरा हाल वे
गलियां च फिर दे धोला
निके निके बाल वे
गलियां च फिर दे धोला
वियायां दावारिस जिन्दगी ता
हाथ पाके धोल दीपा देविच इन घैरानू दिखलाई जावे
बेरे ईद मनाई जावे
पारा
धेर ना जदः कर वे तेरा लगदा बहुं सारा
विबा है जवानी में
लगधानी तेरी होके
तेरी आयोडिका बिछ रामा ते खलोके
दुनियाच बन जावे नवे मिसाल वे
दुनियाच बन जावे नवे मिसाल वे
बाला को लूँ पुछनीया तेना तेरा हाल वे
गलियां च फिर दे धोला
निके निके बाल वे
तेरी नहीं पड़ा नहीं पड़ा नहीं पड़ा नहीं पड़ा
उक्यसा फिर लड़न न जैजों दे हक होंदे बकश दीले
पाना तन वे दाए नेक दलीलों वे
संगीहर कोई बन वे दाए
नेक दलीलों वे संगीहर कोई बन वे दाए
वे खिलेंदा या पेती जहान मेरे प्यारगार
जग उस ते बनें गईयां ओपरा सवाल वे
जग उस ते बनें गईयां ओपरा सवाल वे
बाला को रूप पुछ रियां चन्ना तेरा हार वे
गलियां चुप फिर दे धोला
निके निके बाल वे
गलियां चुप फिर दे धोला
मुझे नहीं विसना अगे लुट यही राज राज जिते
तेरे आख खियालां विच
खलीयां दलीज ते
दिग दे ने हंजू मेरे रेश्मी कमीज में
इक इक पल जापे इक इक साल वे
इक इक पल जापे
इक इक साल वे
बाला को रूप पुछ रियां चन्ना तेरा हार वे
गलियां च फिर दे धोला निके निके बाल वे
बाला को रूप पुछ रियां चन्ना तेरा हार वे
गलियां च फिर दे धोला
निके निके बाल वे
निके निके बाल वे
बाला को रूप पुछ रियां चन्ना तेरा हार वे