Er vetur kvítum trefli sínum vefur
Um vegi ljósa stöyra hús og tref
Og náttúrann í náttmirgrinu sefur
Hún nýtur þess að taka vetra hlý
Berinn eru búin öll af trjánum
Í blóma beðum ekkert lengur vex
Þögglar smáir flaura yfir snjánum
Og finna sér í goginn mjölið keks
Þá fróksinn er í öll
Flestum verður lífs baraftam höll
Á stofi til stríðum
Stráði öllum bæum
Littum fríðar fræum
Ennújóla gafir
Gefa vildir mér
Gáðu hvort þú finnir
Ínst í hjarta þér
Fræða fríðar blómiir
Sem pannlegt dreifir sér
Dreifir sér
Þá fróksinn er í öll
Flestum verður lífs baraftam höll
Á stóru ytri stríðum
Stráði öllum bæmum
Til vissi delum
Þá fróksinn er í öll
Slutin verður lífs baraftam höll
Á stóru ytri stríðum
Stráði öll um Толькоri
antic will
Þig einhvern veginn
