ท
ั้งที่เราก็รู้อยู่แก่ใจแล้วทําไมยังรัก
ยังคิดถึงเธอ ยังต้องการเธอ
และรู้สึกมากขึ้นทุกวัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอนจบสุดท้ายลงเอยยิ่งไร
แต่ก็ห้ามใจ
ไม่เคยใจเลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บที่มันทําได้แค่มองรัก
ของเราที่ล้อมลอยไป
ทําไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหน
ฟ้าถึงจะยอมให้เรามีวัน
เราต้องร้องไห้ตั้งเท่าไร
ถึงยอมให้เรารักกันสักวันหนึ่ง
ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอจะลืมทุกทุกอย่าง
เชื่อเพียงแค่ฉันและเรา
หลับไปไม่รู้จักกัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอนจบสุดท้ายลงเอยยิ่งไร
แต่ก็ห้ามใจ ไม่เคยใจเลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บที่มันทําได้แค่มองรัก
ของเราที่ลงลอยไป
ทําไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหน
ข้านายฟ้าถึงจะยอมให้เรามีวัน
เราต้องร้องไห้ตั้งเท่าไร
ถึงยอมให้เรารักกัน
สักวันหนึ่ง
ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอจะลืมทุกๆอย่าง
อยากเชื่อเพียงแค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกันอีก
อืม...
สักวันในฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้เธอจะลืมทุกๆอย่าง
เฉลืมเพียง
แค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกัน
