ਅਸਾਂ ਸੋਕ ਦੇ ਪੀਨੀ ਰੇ ਭਾਨ ਛੋਡੇ
ਅਸਾਂ ਸੋਕ ਦੇ ਪੀਨੀ ਰੇ ਭਾਨ ਛੋਡੇ
ਹੋਣ ਫੱਸਲੀ ਬਟੇ ਰੇ ਨੈ ਰਕਨੇ
ਅਸਾਂ ਚੇਂਗਾਲ ਚੇ ਜੁਗਿਆਂ ਪਾਗੀਨ ਸੋਂ
ਤੇਡੇ ਸੇਹਰ ਚੇ ਡੇ ਰੇ ਨੈ ਰਕਨੇ
ਜੀਤੇ ਪ੍ਯਾਰ ਦੇ ਕੋਲ ਗੁਸਤਾਖ ਹੋਇ ਨੀ
ਉਤੇ ਪ੍ਯਾਰ ਦੇ ਪੇਰੇ ਨੈ ਰਕਨੇ
ਭਾਵੇ ਰਕਬਾ ਸ਼ਾਕਿਰ ਸੁਝਰਕ ਸੁਂ
ਬੈਮਾਨ ਮੁਝੇ ਰੇ ਨੈ ਰਕਨੇ
ਜੇਡੇ ਵੇਂਦਾ ਪੇਂ ਵੋ ਮੇ ਕੂਨਾ ਲਗੀ ਦੀ ਜੋਲੇ
ਦੁਖਾ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਪਣਾਕੇ ਭੈਵਾ ਲਗੀ ਦੀ ਜੋਲੇ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਂਡਾ ਫੇਂਬਿ ਮੇ ਕੋਨਾਲ ਗੀਦੀ ਜੋਲ
ਲੁਖਾ ਸੁਖਾਂਦ ਦਾ ਪਣਾਕੇ ਭੀਵਾਲ ਗੀਦੀ ਜੋਲ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਂਦਾ ਫੇਮੋ ਮੇਕੋ ਕਾਲੇ ਜੀਤੀ ਜੋਡੇ
ਜੇਡੇ ਕਮ ਹੈ ਯਾਰ ਰਕੀ ਬਾਂਦਾ ਹੋ ਸਜਨ ਕਰੇਂਦੇ ਰਹਗੇ
ਜੇਗੋ ਅਪਨਾ ਜਾਨ ਕੇ ਹਾਲਦੀ ਤੁਂ ਮੇਡੀ ਬਾਡ ਪਟੇਂਦੇ ਰਹਗੇ
ਲਾਤੀ ਲੀ ਮੇਡੀ ਜੂਪਡੀ ਕੁਂ ਹਤ ਪੇਰ ਸਿਕੇਂਦੇ ਰਹਗੇ
ਬੱਸ ਸ਼ਾਕੇਰ ਬਦਲੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪੇਟਰੋਲ ਸਟੇਂਦੇ ਰਹਗੇ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਮੇਦਾ ਪੇਓ ਮੇਕੋ ਨਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਭਾਵੇ ਮੈਜੇ ਮੁਲਤਾਨ ਭਾਵੇ ਡੇਰਾ ਗਾਜੀ ਖਾਨ
ਭਾਵੇ ਜੁਂਗ ਸਾਰ ਗੋਧਾ ਮੀਆ ਵਾਲੀ ਮਰਦਾ ਕੇ ਖਾਨੇ ਵਾਲ ਮੀਆ ਚਨੂ ਸਹੀ ਵਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਕੀਡੇ ਕੇਡੇ ਮੇਦਾ ਪੇਓ ਮੇਕੋ ਨਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਜੇਡੇ ਖੀਡੇ ਵੇਦਾ ਪੇਓਨ ਕੁਨਾਲ ਗੀ ਖੀਜੋਨ
ਮੇਡੀ ਜੀਂਦਾਗੀ ਵੀ ਗੀਡੀਆ ਧਾਗਾ ਹੇ ਇਕੁ ਤਣ ਦਾ ਵੁਣ ਦਾ ਕੋਈ ਨੀ
ਮੇਡੇ ਟੋਟੇ ਕਾਰਕੇ ਸਾਟਡੇ ਦੇ ਨੀਯਤ ਗੀਡੀ ਦਾ ਗੁਣ ਦਾ ਕੋਈ ਨੀ
ਮੀਆ ਹਰ ਕੋਈ ਚੁਣ ਦੇ ਕਲੀਆਂ ਕੂ ਢਠੇ ਫੋਲ ਕੂ ਚੁਣਦਾ ਕੋਈ ਨੀ
ਹੋਣ ਬਾਸ ਕਾਰ ਸ਼ਾਕਿਰ ਰੋਵਾਣ ਦੀ ਤੇਡੀ ਧਾਡ ਕੂ ਸੁਣਦਾ ਕੋਈ ਨੀ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਮੇਦਾ ਪੇਓ ਮੇਕੋ ਨਾਲ ਗੀਧੀ ਜੁਲੇ
ਸਕਾਈ ਰੋਡੀ ਖੈਰ ਪੋਰੇ ਲਾਡਕਾਨਾ ਜੁਲੇ ਸਾਂ
ਮੇਡੇ ਨਾਲ ਨਾਕਰੀ ਤੁਂ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਜੁਲੇ ਸਾਂ
ਪੇਪਰੁ ਨਾਲ ਹੇ ਸੋਭਾਜ ਕਲਂਦਾਰ ਲਾਲ ਗੀਧੀ ਜੁਲੇ
ਦੁਖਾਂ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਪਣਾਕੇ ਭੈਵਾਲ ਗੀਧੀ ਜੁਲੇ
ਚੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਦਾ ਪੇਓ ਮੇਕੁ ਨਾਲ ਗੀਧੀ ਜੁਲੇ
ਤੇਡੀ ਮੀਠੀ ਗਾਲ ਮੀਠੈ ਵਾਂਗੁ ਤੇਡੀ ਮੀਠੀ ਗਾਲ ਮੀਠੈ ਵਾਂਗੁ
ਵਾਂਗੋ ਲਗੇ ਕੋਡੀ ਗਾਲ ਸਰੂਈ
ਇਹੀ ਗਾਲੋ ਥੀ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸਜਾਣ ਤੇਡੇ ਦਾਰਦੇ ਲੈ ਹਿਮਦੂਈ
ਤੋਡੇ ਆਣ ਪਾਣੀ ਕਰ ਬਂਦੇ ਸੇ ਖਾਗੀਨ ਸਾਂਚਾਣ ਪਰੂਨੀ
ਤੇਡੇ ਦਾਰਦੇ ਬਾਹਰੂ ਚਾਨ ਸ਼ਾਕੀਰ ਵਦਾ ਘੁਮ ਸਾਂਵਾਂਗ ਲਟੂਨੀ
ਵੋ ਛੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਂਦਾ ਪੇ ਵੋ ਨੇ ਕੁਂ ਨਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਲੈਆ ਬਖਰ ਗੋਹਾਰ ਆਲਾ ਪੀਂਡੀ ਸ਼ਾਮਾਂ ਬਾਦੇ ਰੱਸਤੇ ਦਾ ਸਟਾਪ ਹੇਕ ਹੇਕ ਮੋਡ ਮੇ ਕੁਂ ਯਾਦ ਹੇ
ਵੇ ਆਸੁਂ ਫਰੀ ਦੇ ਦਰਵਾਰ ਡੀ ਵੇ ਬਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਦੁਖਾ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਪਣਾ ਕੀ ਭੀਵਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਜੇਡੇ ਕੀਡੇ ਵੇ ਦਾ ਪੇਵਾਂ ਨੇ ਕੁਣਾਲ ਗੀਦੀ ਜੁਲ
ਹਰ ਫੁਲ ਕਲੀ ਕੁਮਲਾ ਵੇ ਸੀ ਹੁਲ ਜਾਰ ਦਾ ਕਖਨਾ ਰਾਸੀ
ਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਤਾਜ ਮੈਲ ਵੇ ਸੀ ਘਰ ਬਾਰ ਦਾ ਕਖਨਾ ਰਾਸੀ
ਜੇਂ ਕੀ ਤੇ ਦੀਦ ਹੈਆਤੀ ਹੇ ਬੀਮਾਰ ਦਾ ਕਖਨਾ ਰਾਸੀ
ਵੇ ਜੀਤੀ ਹੋਵੇ ਪੀਆਰ ਰੋਹੀ ਵੇ ਚੀਕਾਲ ਗੀਤੀ ਜੋਲ
ਦੁਖਾਂ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਬਣਾ ਕੀ ਭੈਵਾਲ ਗੀਤੀ ਜੋਲ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇ ਦਾ ਪੀਮਾਂ ਮੇ ਕੂਨਾਲ ਗੀਤੀ ਜੋਲ
ਦੇਲ ਮੰਗ ਪੋਵੀ ਤਾਂ ਲਙਿਆਮੀ
ਦੇਲ ਮੰਗ ਪੋਵੀ ਤਾਂ ਲਙਿਆਹੀ ਦੇਲ ਮੰਗ ਪੋਵੀ ਤਾਂ ਲਙਿਆਮੀ
ਮੇਡੇ ਘਰ ਦਾ ਸੋਖਾ ਰਾਹੇ
ਹਾਂ ਵਾਸੀ ਡੋਖ ਦੇ ਸੂਬੇ ਦਾ ਜੀਲਾ ਗਮ ਤੇ ਸੀਲ ਜਫਾਹੇ
ਚਾਂਦ ਮੀਲ ਫਿਰਾਕ ਦੇ ਮੋਜੇ ਤੁਂ ਹੈ ਕਹਾਂ ਜੀਵਾਂ ਦਾ ਦਰਿਆਏ
ਤੇ ਨੇ ਸ਼ਾਕੇਰ ਪਰਲੀ ਮਨ ਟਪ ਸੇ ਅਗੁ ਸਾਮਨੇ ਮੇਡੀ ਜਾਹੇ ਦੇ ਚੇਡੇ ਕੀਲੀ ਮੇਂ ਦਾ ਫੇ ਵੋਂ ਮੇ ਕੋਨਾ ਲਿਗੀ ਤੀ ਦੋਲ ਹੈ
ਗੁਲੁ ਕਾਰੀ ਸੋਕ ਮੇਡਾ ਨਾਲੇ ਕਦਰਦਾਨ ਸੁਝਾਬਾਦ ਘਰੀ ਮੇਡਾ ਰਾਂਦਾ ਮੁਲਤਾਨ
ਤੇ ਸਾਡਾ ਹੇਕ ਬੇਕੂ ਕੋਨ ਡੇ ਸੀ ਹਾਲ ਲਿਗੀ ਦੀ ਦੋਲ ਦੁਖਾਂ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਬਣਾ ਕੇ ਭੈਵਾ ਲਿਗੀ ਦੀ ਦੋਲ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਂਦਾ ਪੇਵਾ ਮੇਕੂ ਨਾਲ ਲਿਗੀ ਦੀ ਦੋਲ
ਜੇਡੇ ਕੇਡੇ ਵੇਂਦਾ ਪੇਵਾ ਮੇਕੂ ਨਾਲ ਮੇਕੂ ਨਾਲ ਮੇਕੂ ਨਾਲ