خود من باسته من
باسته من باسته من
همه دنیا که من باسته من
اون که همه خیالمه
نشون خوب فالمه
کاری کرده با دلم
تنهایی وست به حالمه
تحکشیده انتظار
بی نهایت بی غرار
منو تا کجا که شونده رسم تلخنون زگا
باسته حرمتی که هست از خودم چشمی گوشم
عمری به عشق اون پیرهنم عشقی میگوشم
میگه تاقت نداره یه روزی غم بباره
دل پا به رهنه عمری گی به عشقت نداره
خوب من باش بمون همه دنیای من
سیات و کم نکن از دل تنهای من
مهربون امر
چيزی ندارم تو بدی نمون
سینا تو کم نکن از دل تنهای من
مرهبون ارده من تو بدی این زمون
جز خدا جیزی ندارم من از خودت ملون
پشت این آرامه چسمت تو پنهونه
غیر تو هیچ حسید دلت نمی لرزونه
فرصت دوری نیست وقت موندن دیره
همه فکرم بی هوا به سمت چشمات میره
واسه حرمتی که هست از خودم چشمی گوشم
عمری به عشق اون پیرهای مشکی میگوشم
میگه طاقت نداره یه روزی غم بباره
دل پا به رهنه امریکی به عشقت نداره
امیرمون با اطلاع من
همه دنیای من
تو کم نکن از دل تنهای من مرهبون ارده من
تو بدی این زمون جز خدا چیزی ندارم منو از خودت بدون
تو به من باشه نمه همه دنیای من
سویتو کم نکن از دل تنهای من مرهبون ارده من
تو بدی این زمون جز خدا چیزی ندارم منو از خودت بدون
این که همه خیالمه
نشین خوب فالمه
کاری کرده با دلم
تنهایی وصف حالمه
تهجیشیده انتظار
بینهایت بیگراد
منو تو کجا دیشونده
رسم تل خنونتگاب
خونه من باسمه
سویتو کم نکنم
بس poder