مُنڈا دل دا روغ سیلہی بیٹھا بچ گیا ہینی تیرے پیروں
عرشان دی کوئی ہور سی اُتری مڑیا پند نوں جاد شہروں
او دے نین ناکشینیں تکھینیں جو چمبے دی تال کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
نین ملا میں حس دی جہاں میں کی چون دی کچھ دس دی نی
تنہ پا پا میں پل پل دی کنی سونی لگ دی حس دی نی
سفت کراں کی نام جپاں تیرا پل پل عشق کلام کراں
تیل تیرے تے فیدائی سی نینہ وچی عشق گلام کراں
اوکھے لنگ دے دنیلڈہینی جوڑ بیلان بھی تار کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
کھوڑے خوشبو ہی اڈ جوجے با گاں کھڑ جے نی
عشق ڈھونگے پانیاں ورگے لب دے لب دے لب دے نی
بلہاں تے کھوڑے چپ جی پسری کی کھیال نے وانجے اڑیے
مرکے بھی جینا سکھ لیندے ہائے تے لکھاں رہنجے اڑیے
بیٹھیں دو پل نال پڑھیں کریں دو لیناں نوں چہار
کوئی مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
مطرہ تے جادو جا کرگی سرمے علد دی نا ہر کوئی
