ਸੁਨਿਆ ਜਾਹੀ ਤੋ ਜਾਦ ਸ਼ਾਮ ਕੁਡੀ ਵੇ ਬਲਦੇ ਦੇ ਉਹ ਕਾਕ ਬਣ ਵੇ ਦੇਲ ਗਲਿਆਂ ਦੇ ਜਾਦ ਸੇਖ ਜਰ ਵੇ ਚੀ ਜਲ ਦੇ ਦੇ ਜਾਦ ਸੇਖ ਜਰ ਵੇ ਚੀ ਜਲ ਦੇ ਦੇ
ਵੇ ਕਾਜੀ ਰਾਵੇ ਚੋ ਰੋਲ ਵੇ ਦੇ ਦੇ ਜਾਡੇ ਓ ਪੁਰੀ ਰਾਦ ਜਰ ਦੇ ਦੇ ਦੇ
ਵਾਦੇ ਭੋਲ ਗਿਆ ਨੀ ਕਸਮਾਂ ਦੇ
ਵਾਦੇ ਭੋਲ ਗਿਆ ਨੀ ਕਸਮਾਂ ਦੇ ਵੱਤਾਨ ਪਰਾਯਾ ਹੇ ਮੀ ਸੇਵਾਕ ਕੇ ਫਰੱਸਮਾਂ ਦੇ
ਵੱਤਾਨ ਹੇ ਭੱਤਾਨ ਹੇ ਵੱਤਾਨ ਹੇ
ਵੱਤਾਨ ਪਰਾਯਾ ਹੇ ਮੀ ਸੇਵਾਕ ਕੇ ਫਰੱਸਮਾਂ ਦੇ
ਇਵੇ ਦੇਲ ਵੀਚੁ ਦਾਰਤ ਨੀ ਕਲਾਓ ਹੇ ਇਵੇ ਦੇਲ ਵੀਚੁ ਦਾਰਤ ਨੀ ਕਲਾਓ ਹੇ
ਇਵੇ ਸ਼ਾਬ਼ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬੱਲ਼ਦਾ ਹੇ ਇਵੇ ਦੇਲ ਵੀਚੁ ਦਾਰਤ ਨੀ ਕਲਾਓ ਹੇ
ਇਵੇ ਦੇਲ ਜੋਂ ਆਇਵੇ ਦੇਲ ਜੋਉ ਆਇਵੇ ਦੇਲ ਜੋਂ ਆਇਵੇ ਦੇਲ ਜੋਂ ਦਾਰਿ ਦੇ ਨੀ ਕਲਾ ਏ
ਜੀਵੀ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ ਹੇ ਦੇਲ ਲੀ ਛੁਂ ਤਾਰਦ ਨੀ ਕਲਾ
ਆਯੇ ਬਾਦ ਸਬਾਦ ਓ ਹੀਵੀ ਰਾਬ ਦਾਨ ਆਯਾ ਜੀ ਚੁਮਾਨੇ ਚੁਬ ਦੇਰਾ ਪਾਨੇ
ਆਖ ਲਗੀ ਏਹ ਰੋਨ ਆਯੁਗਡੇ ਦੀ ਬੇਮੋਸ ਨੀ ਜਰਾਬ ਜਲਾਨੇ
ਤੇਰੀਆ ਮਤੁ ਏਖ ਕਿਕਾਈ ਓ ਸੁਕਾਡੇ ਭੁਕੀ ਯੁਂ ਛਲਤੀ ਯੁਂ ਦੇ ਭੁਲੇ ਯੋਏ ਜਖਾਮਣ ਖਾਨੇ
ਰਾਲ ਵੱਸਲ ਦੇ ਉਜਡੇ ਕਾਜੀ ਨੋ ਗੁਡੁਂ ਗਰਿਆਗ ਦੀਵਾਨ ਬਦਲਾਵੇ ਛਾਂ ਜਾਵੇ ਏਹ ਕੀਕੇ ਵੱਸਲੋ ਦੀਲ ਜਨਵੇਲਾ ਯਾਦਾਵੇ
ਮੋ ਸੇਂ ਦੀ ਚਾਣ ਤੇ ਤਾਂਤ ਨਕਾਰੇ ਰਾਜਾਯੁ ਜਨੇ ਧਾਨਦਾ ਹੇ
ਨੀਵੇ ਦੇਲ ਦੇਲ ਤੋ ਦਾਰ ਕਾਲਾਵੇ ਇਹੇ ਸਾਮ ਤਾ ਦੀਵਾਂ ਬਲ਼ਦਾਹੇ
ਇਨੇ ਬੇਲਨੀ ਕੁਡਾਰ ਦਾਨੀ ਕਲਾ
ਚੀਵੇ ਛਾਡ ਬੱਸ਼ਦੀ ਏ
ਓ ਭੁਲਾਂ ਤੇ ਇਨੇ ਮੈ ਤੇ ਦੁਰੋਮ ਮੁਸਾਈ ਗਾਏ
ਆਤ ਰਾਕ ਕੇ ਗਾਈਰ ਦੇ ਆਮੋਨੇ ਆਂਤੇ ਨੇਰੇ ਹੋਜ਼ਦਾਵੇ ਛੋਕਰਾਈ ਗਾਈ
ਓ ਡੁਕਾਂ ਜੀ ਪਰੇਦ ਕੇ ਆਂਦਾ ਹੇ ਓ ਡੁ ਅਲਾਮਤ ਤੇ ਹਾਤ ਰਾਖਵਾਈ ਗਾਈ
ਗਾਣੀ ਬੁਨੇ ਨੋਵੀ ਜੇ ਰਾਮੈ ਨੁ ਯਾਰ ਮੇਲਾਈ ਓ ਦੀ ਮਦਾ ਦੋ ਸਾਇਨੋ ਏ
ਰਾਕੋ ਮੇਕੁ ਫੁਲਾਬ ਨਾਂ ਦੇ ਵੋ ਤੱਸਕੁ ਰੈਗੇ ਆਜ ਕਾਲ ਦਾਓ ਹੇ
ਜੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ ਆਈ ਜੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ ਆਈ ਜੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ ਆਈ ਜੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ ਆੈ ਜੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ ਤੇ ਵੇ ਤੇਲ ਦੂਭੁਂ �
ਮੈ ਜੀਲੋ ਚੇ ਮੈ ਜੀਲੋ ਚੇ ਜਾਰ ਭਿ ਜਾਰ ਚੇ ਜਾਰ
ਏਕ ਸੇ ਕੋ ਹੀ ਚਾਰ ਦਾਏ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਕੀਂ ਜਾਏ ਯੁ ਤੁਂ ਦੀ ਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਕੀਂ ਜਾਏ ਯੁ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਕੀਂ ਜਾਏ ਯੁ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਕੀਂ ਜਾਏ ਯੁ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਕੀਂ ਜਾਏ ਯੁ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ
ਦੀ ਜਰਦਾਰਾ ਤੁ ਮੀਨੇ ਲੋਕ ਮਰੇ ਦੀਲ