Þetta þókast í rétta áttÞetta þókast í átta sáttÞú finnur ekki lengur til og gleði þegar þú sér mérEn þetta skrifast ekki allt á migÞað þarf allt af einhver núning til að finna friðOg ósætti okkar gætta að opna heilar þjóðirOg ósætti okkar gætta að opna heilar þjóðirEn fyrst er það ekki trengindÞað var ég som útsáð fyrstOg ég er svara eftir þaðÞað er tímið spynd til við fók töEr að leyndi síðan í ljósOg hún með ljósharði feiðar ósSorgleð þegar einhvað deyrStröndið um það tveirÞað þetta þókastÞað þetta þókastVerður eins og hugræmi til mínEr ég alveg einn að báti að leta til þínVerð út brent að sátar bóðAð þín glýst um pappiEn fyrst er það ekki trengindÞað var ég som útsáð fyrstOg ég er svara eftir þaðÞað er tímið spynd til við fók töEr að leyndi síðan í ljósOg hún með ljósharði feiðar ósSorgleð þegar einhvað deyrStröndið um það tveirÞað þetta þókastÞað þetta þókastEn fyrst er það ekki trengindÞað var ég som útsáð fyrstOg ég er svara eftir þaðÞað er tímið spynd til við fók töEr að leyndi síðan í ljósOg hún með ljósharði feiðar ósSorgleð þegar einhvað deyrStröndið um það tveirStröndið um það tveirSorgleð þegar einhvað deyrStröndið um það tveirÞað þetta þókastÞað þetta þókastÞað þetta þókastÞað þetta þókastÞað þetta þókast