நின்தே ஹேனி மகல் யான் மறுக்கானாக இல்லை துதியது
எப்பொழும் எனத்தில்
நின்தே ச்தாரணா ஞான் உனக்கி இருகும்
என்மா பிப்பூழப் பொள் நான் மாத்திரும்
எத்தோ காலம் தான் இல்ல கைடா
தெந்தக்கம் நீருகரி
ஏதோரு பொண்டம் பூதிய தழிகல்
பணையா உர்மதல்
நினக்கு எங்கியா இரம்பு என்ம கேளையம்
எந்தாங்கி போயி
ஞானில்லதல் உன்னே வால்
பூதிய பாதுகள் ஞான அறியாதரே
புச்சு தெந்தே மொன்னி ஞான் தெந்திப்பே
ஒரு ச்தாத்னம் போலே நீ போறி
எப்பொழும் எனத்தில் நான் மாத்திரும்
நண்மா நீங்க காலா நானாய்
எத்ர காலம் நம் இப்பையா
விiernoு கண்ணிருககள்
நாதுரும் ஒன்பூடீய வரிகள்
தெருவயா ஒள்புகள்
தெருக்குகே இந்தியாயிலும்ல என்க தலையும்
என்னதை காவி
நான் இல்லதே முன்னே பார்
என்னை தோனிய போய ஒரு மகள்
என்னை கேட்டிருக்கின்றும் நான் என்னால் எதிரும்
பெயிதல் எல்லாம் லேதரையும்
இமிக்கு லார்த்தவு எற்கானயா நீ போகாதே
எத்த allí நான் என்னாக்கேனோ
நின்ன கண்ணி இருதயல் நரோறும் நம்மு아요் பூதியால்
லிதல் கரையோமதில்
எனக்கு ஜெல் நீ யாரினும் உயங்கப்பது
குயினயம் இன்னாலி போனி
யாரின் நதில் முன்னேனே
யாரின் நதில் முன்னேனே