*
ตายไม่อยู่ที่ยอมยาบ
ไม่ว่าเป็นชาวนาหรือว่านักการพูด
ถึงเล่าจากบ้านมาใคร
เธอก็ไม่ได้ไอ้ใครในภาษาที่พูด
ข้าวเหนียวกินกับส้มตํา
ท่อฝรั่งได้กินบอกว่า so good
ใครที่พูดก็ปล่อยให้แม่งพูดไป
และกูไม่สนใจกูไม่ได้ลืมกรรมพืช
ทุกอาชีพแตกต่างกันไป
ขับแท็กซี ขับบิน มอร์ไซ
แซมกาแบ่งท่อไปคนอีซานรอแหละหนังใจ
นะว่าเจ้าเป็นคนบ้านใด เราก็คือคนพระอิสาน
คนอีสานหากันบังแกน คนอีสานรอแหละหนังใจ
เจ้าเป็นคนอีสาน อย่าลืมกําพืชเจ้าค้องบ่าน
เกิดเมื่อนอน ให้เจ้าฟังคําคนโบราน
ดักม้า หมั่งสีวิไหน
เจ้าหนักเป็นคํา muscular หม้าคือท่อดบ้านเท่า
เจ้าหนักเป็นคํา miniature หม้าคือท่อดบ้านเท่า
เป็นคนอีสาน บ่ใทบ่ใดมันเก็บเขาควักหลิน
เจ้าก็คงจะลืมแล้ว กินไอดิ่ง เจ้าบอกอย่าเหมือนกินคนสะคว้าย
โอ๊ยโน่ !!! จะไม่ได้อุกล้าย
อายมั่นคนขูไฮ มั่นบอศโกงเดิมแกงน้องน้ํา
อายมันคนขูไฮ มั่นบอศโกงเดิมแกงน้องน้ํา
น้องน้ํา
Yo !
มึงแกะขนิวทําไม กูเห็นมึงเยียด มึงเกลียดจังจังอ่ะ
เอาลาบมาให้คอยโลดอ่ะ เดี๋ยวกูใส่มึงมองฟังลําอ่ะ
อย่ามาดูถูกเกลียดยาม เพราะคนอีสานนั่นก็คนเหมือนกันอ่ะ
เป้าหน้าเป็นอย่างโง้นอย่างงี้ แต่ขอโทษทีมึงก็สั่นยกกรรมอ่ะ
กูจะสั่นพวกมึงให้หมอหับคลาสตีน
กูบอกได้เลยว่าเข้าคําน้ําคําอ่ะ
กูไม่ใช่งักเลี่ยงที่ลด เพราะว่าคําพูดกูเหมือนการรัดทําอ่ะ
เอาสุดท้ายขอฟังไว้ respect คนอีสานคนบ้านเดียวกันอ่ะ
พวกมึงฟังกันเอาไหวซุ อย่ามเห Raven คนอีสานบ้านอื่น
ไม่เป็นย่างก็แบ่งกันได้ คนอีสาน บอแหลงใจ
พวกมันเจ้าเป็นคนบ้านดัย เฮ้อก็คือคนภาอีสาน
คนอีสาน หักกันเหมือนแกน คนอีสาน บอแหลงใจ
เกย่เป็นคนอีสาน หูห้าฮ้ากันเหมือนแกน
พรองซะจะกดปินลํา mindsay แคลนbeen
*