ĐĂNG NHẬP BẰNG MÃ QR Sử dụng ứng dụng NCT để quét mã QR Hướng dẫn quét mã
HOẶC Đăng nhập bằng mật khẩu
Vui lòng chọn “Xác nhận” trên ứng dụng NCT của bạn để hoàn thành việc đăng nhập
  • 1. Mở ứng dụng NCT
  • 2. Đăng nhập tài khoản NCT
  • 3. Chọn biểu tượng mã QR ở phía trên góc phải
  • 4. Tiến hành quét mã QR
Tiếp tục đăng nhập bằng mã QR
*Bạn đang ở web phiên bản desktop. Quay lại phiên bản dành cho mobilex

El ultimo adios

-

Đang Cập Nhật

Sorry, this content is currently not available in your country due to its copyright restriction.
You can choose other content. Thanks for your understanding.
Vui lòng đăng nhập trước khi thêm vào playlist!
Thêm bài hát vào playlist thành công

Thêm bài hát này vào danh sách Playlist

Bài hát el ultimo adios do ca sĩ thuộc thể loại Au My Khac. Tìm loi bai hat el ultimo adios - ngay trên Nhaccuatui. Nghe bài hát El ultimo adios chất lượng cao 320 kbps lossless miễn phí.
Ca khúc El ultimo adios do ca sĩ Đang Cập Nhật thể hiện, thuộc thể loại Âu Mỹ khác. Các bạn có thể nghe, download (tải nhạc) bài hát el ultimo adios mp3, playlist/album, MV/Video el ultimo adios miễn phí tại NhacCuaTui.com.

Lời bài hát: El ultimo adios

Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650

Al ser vendidas las tierras de la estancia a los luceros,hoy las compra un extranjero disparándolo a la guerra.Allí se acabó la guerra, orgullo de tantos peones.Se apagaron los fogones, se derrumbó la matera.Murió la imagen campera que tuvieran sus patrones.Todo tenía su fin con inmensos rascacielosy se transformaba el suelo en inmenso polvorín.En desafiante trajín fueron trayendo cañonesy una hilera de camiones con toda la hacienda río.Y enseguida se marcó haciendo pistas de aviones.La perversa travesía cambió al recero mentadopor hombres uniformados que hacen guardia noche y día.Hoy pienso con ironía por donde supe pasarhan logrado plantar una garita flamantey una cadena tirante que dice prohibido entrar.Donde se estuvo mateando con guitarras y cantores.Hoy solo se oyen motores noche y día funcionando.El monte fueron cortando tratando de hacer lugar.Comenzando a despuntar unos hombuses viejasos.Que al verlos cara a pedazos daban ganas de llorar.Entropillando lamentos se fue Don Horacio Almada.Con la tropilla entablada con un hondo sentimiento.Todo se parece a un cuento que mata la tradición.Se fue el domador Zenón junto a él Esteban Reyes.Obedeciendo las leyes de la paz.Los arados son vendidos a la más mínima oferta.Y se cierra la compuerta de un pasado lindo y florido.Despacio caen al olvido los balancines, la pero.Y la melga en los potreros no se cerrará jamás.Porque ya no se hará más en la estancia de los luceros.Las chatas se van vacías al norte.Para no existir la cosecha.Y se van por una brecha muy distinta al de otros días.Muere el campo y su alegría al ser tapado el jagüel.Y Don Alberto Maciel que fuera nuestro encargao.Fue el último en salir montao con diez animales de él.Un croto se ha detenido allá en el atardecer.Fué.Él tampoco puede creer que todo se haya perdidoHay alguien que le ha prohibido entrar por ciertas razonesY sin más explicaciones vuelve otra vez a la huellaPensando en las horas bellas que churrasqueó entre los peonesYo también desde el camino eché el último vistazoQue ha sido como un planazo en mi pecho de argentinoHacé mi poncho barcino que acomodé sobre el cueroY cuando el sol al sendero lentamente lo cubrióLe dejé el último adiós a la estancia de los luceros

Đang tải...
Đang tải...
Đang tải...
Đang tải...