Είναι στιγμέςπου λέω, που λέω, που λέωκαι ύστερα πάλι κλαίωΌταν γίνει αγάπη συνήθειαβγάζει ψεύτρα κι αυτή την αλήθειαΌταν γίνει αγάπη συνήθειαβγάζει ψεύτρα κι αυτή την αλήθειαΕίναι στιγμές που λέω, που λέω, που λέωκαι ύστερα πάλι κλαίωΕίναι στιγμές που λέωΔεν είναι δυνατόν μαζί να μείνουμεΚι ύστερα πάλι κλαίωΓια τη ζωή που πίσω μας αφήνουμεΕίναι στιγμές που λέωΚαι ύστερα πάλι κλαίωΌταν γίνει αγάπη συνήθειαΒγάζει ψέφτρα κι αυτή την αλήθειαΌταν γίνει αγάπη συνήθειαΒγάζει ψέφτρα κι αυτή την αλήθειαΕίναι στιγμές που λέωΚαι ύστερα πάλι κλαίωΕίναι στιγμές που λέωΚαι ύστερα πάλι κλαίωΕίναι στιγμές που λέωΚαι ύστερα πάλι κλαίω*
