Μουσική
Μουσική
Κοίτα πως αλλάζει η εικόνα, δες
Είναι από κάτω βαράει κόρνα, βες
Περνάω τη κλώστη μες τη βελώνα, ξες
Μέσα στο σπίτι βαράει πόρτα, λες
Κοίτα πως αλλάζει η εικόνα, δες
Είναι από κάτω βαράει κόρνα, βες
Περνάω τη κλώστη μες τη βελώνα, ξες
Μέσα στο σπίτι βαράει πόρτα
Έχω το χαρακτήρα, φλόγασα τον αναπτύρα
Τι έδωσε, τι πήρα, ποιος έγραψε την μοίρα
Εδώ δεν λέμε ποτέ αντίο
Δεν κουνιέται όταν έχει άγκυρα
Τον πλοίο συνήθισα τον αναλύω
Πάνω στο χάρτη δεν γνωρίζω το σημείο τους
Πάνω τους τράκαρα τους άφησα μηχανούς
Όλο μιλάνε τι κι αν δίνουν τον πλησίον τους
Αν δεν το ξέρω τότε πρέπει να το ψάξω
Η ζωή μου από πίσω κυνηγάει με το λάσο
Έχω μια σκέψη για να τρως, δεν παίζει να πάω πας
Ό,τι να αφήνω να με παίρνει, μήπως να την δικάζω
Σταπεινάω και σκυφτάω, όλο περνάμε ξιστά
Αν δεν πετύχει με τιμία θα το κάνω ξανά
Να βάζω σειράκια, να μην τρέχω μετά
Βάζω σειράμα, τι κι αν τρέχω ξανά
Απόψε πάω στα αρχίδια μου και λέω πως την είδα
Βρήκα τα αρχίδια μου σε έναν κόσμο μάξι
Τα τα πίνω μόνο ρουφή, τα ξερνάω στον υπ' τήρα
Πολλοί είναι τα λαντούχημα, τους κέρδισε η πύρα
Απλωμένοι στο γκάναπε, πρόβα τα κάνουν εμπέ
Χανίλωσε τον άμανε, βγήκα απ' το κουτι-κουτέ
Χαλαρός κι είμαι κομπλέ, πόνες σαν κάθε κουπλέ
Εικόνες, καρέ καρέ, πως να καταλάβουν
Καπνίζω στρες, φυσάω τα άγχοι, δίνουμε μάχη
Ποιες βρες, ποιες όλα εν τάχει
Εδώ όλοι ψάχνουνε και θέλουν αυτό το κάτι
Και στην αλήθεια, η αλήθεια βγάζει μάτι
Κοιτάζω τα σπασμένα και μου είπα κάνε κάτι
Ευχαριστώ που ήσουν κοντά και για μένα έβαλες πλάτη
Δεν βλέπω σύνορα, θέλω όλο το χάρτη
Μία τσάντα γεμάτη και μια μπουκάλι μπακκάρτη
Κοίτα πως αλλάζει η εικόνα
Είναι από κάτω βαράει η κόρνα
Περνάω την κλωστή μες τη βελόνα
Μέσα στο σπίτι βαράει η πόρτα
Κοίτα πως αλλάζει η εικόνα
Είναι από κάτω βαράει η κόρνα
Περνάω την κλωστή μες τη βελόνα
Μέσα στο σπίτι βαράει η πόρτα
Κοίτα πως αλλάζει η εικόνα
Είναι από κάτω βαράει η κόρνα
Περνάω την κλωστή μες τη βελόνα
Μέσα στο σπιτι βαράει η πόρτα
Αποψήφαν τα αρχίδια μου και λέω πως την εί�θε
Βρήκα τα αρχίδια μου σε έναν κόσμο μảoχή
Τα πήινω μόνο ρουφή, τα ξέρνους τον ηπτηραπόλη
Είναι τα λάτρα, η γη μάτους κέρδισες επίρρους
Αποψήφαν τα αρχίδια μου κι έλεω πως την ερκός Rodin
Αποψήφαν τα αρχίδια μου σε έναν κόσμο μαρχή
Τα πίνω μόνο ρουφή, τα ξέρνους τον ηπτηραπόλη
Είναι τα λάτρα, η γη μάτους κέρδισες επίρρους