ਅਲੀਜਾ ਨੈ ਅਦੁਕਰਾ ਕੇ ਇੰਸਾਨ ਦੁਖਾਂ ਤੇ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਬਣੇ ਹੈਦੁਖਾਂ ਤੇ ਸੁਖਾਂ ਦੈ ਖਾਰੇ ਦੁਨੀਆ ਪੁਝ ਅਜੈ ਤੁਖੂਂ ਦੇ ਨੇਚੇਡੇ ਜਖਮ ਬਣ ਜਾਂ ਦੇ ਨੇਨੈ ਨਾ ਦੋਸਿਟ ਆਗੇ ਅਪਨੇ ਅਵੀਦਾ ਆਗੇ ਸਾਰੇ ਦੀਰਾ ਆਗੇਇੈ ਇੱਤਾਜਾ ਕਰਾਂਗਾ ਕੇ ਦੋਆਬ ਕਰਮਾਓਜਾਤੇ ਕੀਬਰਿਆ ਕੀਸੇਨੂ ਮੱਚ੍ਛੋਡਾ ਨਾ ਬਾਗਿਇੱਕੇਸਰ ਦਾ ਨਾਮੇ ਜਾਲਲਾ ਪੁਤ ਨਾ ਮਰਨ ਕੀਸੇ ਦੇਜਾਤੇ ਕੀਬਰੀਆ ਨੇ ਮੈਂ ਨੂ ਦੋ ਬਚ੍ਚਿਆਂ ਤਾਗੀਤਿਆਂਉੱਤਾਂ ਬਾਦ ਅਲਾ ਕੀਰੀਂ ਨੇ ਨੇ ਨੂ ਇੱਕ ਪੁਤਰ ਦੇ ਤਾਜੀਰਾ ਨਾਮ ਰਖਿਆ ਸ੍ਵਹੇ ਬਂਜੁਮਾਲਕ ਨੂ ਇੰਝੇ ਮਨੂਰ ਸੀਅਨਾ ਦੋ ਬਚ੍ਚਿਆਂ ਨੇ ਭੇਰ ਕਲੇਆ ਰੈਜਾਨਾ ਸੀਮਾਲਕ ਨੂ ਲੇਗਿਆਤੇ ਦੋਸ ਤਭਾਬ ਦੂਰੋ ਦੂਰੋ ਅਫ਼ਜੋਸ ਬਾਤਿ ਆਏਇਕ ਨੇ ਰਾਜਾਂ ਸਰ੍ਜਾਂ ਨੇ ਹੋਚਿਆ ਦੋਸਜੀਗਰ ਜਾਂ ਨੱਲੋ ਪ੍ਯਾਰਾਅਫ਼ਜੋਸ ਕਰਨ ਨਾ ਪੋਂਚਿਆਕਲੈਮ ਚੁਕੀ ਤੇ ਦੋਖੀ ਦੋਖੀ ਨੱਦਾਈਕਲੈਮ ਨੁ ਆਖਿਆ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪਰ ਕਲੈਮ ਨੇ ਲੀਖਿਆ ਕੁਝ ਹੋਰਸਾਚ ਕੀ ਸੇ ਸਿਆਨੇ ਸ਼ਾਈਰ ਨੇ ਆਖਿਆਇਕ ਨਾ ਨੁ ਰਬ ਦੀਆ ਦੇਂਦਾਦੀਆ ਨੇ ਧਾਰ ਕੋਤਰੇ ਇਕ ਨਾ ਨੁ ਰਬ ਪੁਤਰ ਦੇਂਦਾਪੁਤਰਾਂ ਦੇ ਧਾਰ ਕੋਤਰੇ ਇੱਕ ਨਾ ਨੁ ਰਬ ਗਲਾਈ ਦੇਂਦਾਕੋਬੀ ਜਾਂਦਾ ਨਾਰ ਕੋਨ ਰਬ ਨੁ ਆਥਾਣਵਾਲਾ ਰਪਾ ਏਂਦਿ ਕਾਰ ਤੇ ਏਂਦਿ ਨਾਹਾਤੋ ਆਲੀ ਜਾਂਦ ਕਲੈਂ ਚੁਕੀ ਕੋ ਸਂਜਨ ਤੇ ਸ਼ੇਰ ਕੀ ਓਯਾਰਬ ਮਰ ਗਿਆ ਸਜਿਆ ਮੇ ਖਾਚੇਮੇਰੀ ਵੱਸ ਦੀ ਤੋਕਾ ਜੀ ਲੁਟ ਗਈਬਡਾ ਜਬ ਨੀ ਕੀ ਥਾ ਇਸ ਦੀਲ ਤੇ ਮੈਹਾ ਫੇਰ ਵੀਸ਼ੀ ਨੇ ਓ ਛੁਤ ਗਈਬੁਡਾ ਤੇਰੀ ਦੁਆ ਸੀ ਲਗਿਆ ਜੋ ਹੈਖੋਡੀ ਆਕੇ ਜਡਾ ਤੋ ਮੁਟ ਗਈਮੇਰੇ ਜੁਦਿ ਆਈ ਥੀਆ ਮੇਰੀ ਆਂ ਦੇਅਂ ਜੋ ਹੈ ਤਕ੍ਦੀਰ ਨ ਖੁਤ ਗੇਇਤਾ ਤੇ ਸ਼ਬਜਾਤ ਜੱਦਲੀ ਓ ਨ ਗੀਆਹੈ ਦੇ ਰੀਆ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਈ ਆ ਸਾਂ ਦੋ ਨ ਗੀਆਇਤਾ ਤੇ ਸ਼ਬਜਾਤ ਜੱਦਲੀ ਓ ਨ ਗੀਆਹੈ ਦੇ ਰੀਆ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਈ ਆ ਸਾਂ ਦੋ ਨ ਗੀਆਇ ਕੋਡੀਂ ਸੀ ਕੋਡੀਂ ਖਿਡਾ ਭੋਡ ਗਿਆਨਿਕਿ ਉਮਰੇ ਪੈਨਾ ਦਾ ਦੀਲ ਤੋਡ ਗਿਆਨੀਰਨ ਕੈਕੇ ਕੀਨੁ ਕੋਲ ਬਲੋਣ ਗਿਆਨੇਰਿਆਂ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਈ ਆ ਸਾਂ ਦੋਡ ਗਿਆਮਨ ਕੇ ਰਬ ਜੀ ਕੇ ਰਦਾ ਚੁਕਵਟ ਲਾਗਾਮੈ ਦੁਖਾ ਨਰ ਖੇਡ ਕੇ ਵੀ ਦੀਨ ਕਟ ਲਾਗਾਏਦੋ ਪੈਨਾ ਗੀਨੁ ਨਾਲ ਕਡੋਡ ਗੀਆਨੇਰਿਆਂ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਈ ਆ ਸਾਂ ਦੋਡ ਗੀਆਤਾਟੇ ਸ਼ਬਦਾ ਤਾਂ ਜੱਦਵੀ ਆਂ ਜੀਆਮੈ ਨੇਰਿਆਂ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਈ ਆ ਸਾਂ ਦੋਡ ਗੀਆਜੱਦਵੀ ਤੈਂ ਦੇ ਬੁਤੁਦੀ ਰੀਰ ਬੱਥੇ ਰੇਨੇਸਕਿਯਂ ਗਾ ਜੋਂ ਫੇਰ ਭੀ ਹੁਨਦਿ ਨੇ ਰੇਨੇਚਾਚੇ ਤੈਆਂ ਦੇ ਪੁਤ ਮੀਰ ਬੱਥੇ ਰੇਨੇਸਕਿਯਂ ਗਾ ਜੋਂ ਫੇਰ ਭੀ ਹੁਨਦੇ ਨੇ ਰੇਨੇਪੇ ਹਰਦਿ ਕਾਰਿਆਂਦੋਂ ਧੀਆਂ ਤੋ ਰੱਬਨੇ ਪੁਤ ਦੇਤਾ ਹੈਅਤਾ ਸਮਝਿਆ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦੋਣ ਛਟੀਕਰ ਦੀ ਜੇਡੀ ਵੀਰਾਨ ਸੀ ਜਿਂਦਗੀ ਨੂਮੈ ਓ ਸੋਚਿ ਸੋਚਨੀ ਛੋਰ ਛਟੀਏਕ ਦਮ ਫੀਰਿਆ ਜੁਲੇਆ ਕੇਤੇ ਹੈਵਾਗ ਮੇਰੇ ਖੈਯਾਲਾਂ ਦੀ ਮੂਰ ਛਟੀਆਸ ਇਕੋ ਸੀ ਧੀਆਨ ਮਾਣਿਆਂ ਗੇਅਂਜਮ ਖੋਵੀ ਤਕ੍ਦੀਡ ਨੇ ਤੋਡ ਛਦੀਚਾਚਿ ਤਾਯਾ ਦੇ ਪੁਦੁਵੀ ਬਤੇ ਰੇਨੇਸਕਿਆਂ ਬਾਜੋ ਫੇਰ ਭੀ ਹੁਦੇ ਨੇ ਰੇਨੇਮਂਰਿ ਜਾਯਾ ਕੀਂ ਨੂ ਕੈਣ ਤਾਓਡ ਜਿਆਂਨੇ ਰੀਆਂ ਤੀਆਂ ਗੀਸ ਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਲੋਡ ਜਿਆਂਇਦਾਟੇ ਸ਼ਬਰਾਤਾਂ ਜਾਦਵੀ ਓਡ ਜਿਆਂਮੈਰਿਆਂ ਤੀਆਂ ਗੀਸ ਦੀਆਂ ਆਸਾਨ ਓਡ ਜਿਆਂਬੀਰਾ ਮੀਣ ਲੈ ਟੁਕਤੇ ਪਹਾਰ ਕੈ ਡੋਲੀ ਦੇਆਯਾ ਨਾਂ ਜਾਦ ਨੇਸ ਦੀ ਪੁਹੰਰ ਕੈ ਦੋਲੀ ਦੇਨੇਰੇ ਲੇਖਾਂ ਚੇ ਦੁਖਾਂ ਦੇ ਬਾਦ ਮੋਲਾਕੈ ਹੋਰ ਭੀ ਵੀਖੀਯੂ ਚੇ ਕੇ ਨੇਚੋਲੀ ਦੀਲੁਗਾ ਨੀ ਚੇ ਕੋਛੇ ਨੇ ਰੇਮੁੀਯ ਨੇ ਵੀਦ ਗਾਰਿਵੀ ਪੈ ਕੇਦੇ ਤਾਲ ਨੇ ਗਮ ਲਕੇਕੈ ਦੇ ਨੇ ਵੀ ਬਗਲੇ ਗੀ ਲੇ ਕੇ ਨੇਅਨ੍ਰਮ ਵੈਨੀ ਵੈਨ ਨੇ ਜਿਂਦੀ ਵੀਸੁਇਤੇ ਸੁਖਦਾ ਥਾ ਕੋਈ ਹੈ ਕੇ ਨੀਹਿਮੀ ਰਾ ਗਿਨ ਗਈ ਟੁਕ ਜਾ ਪਾਰ ਪਿ ਟੋਲੀ ਦਾਆਯਾ ਨਾ ਜੈਂਦਿ ਨਗਾ ਹੈਰ ਕੋਈ ਟੋਲੀ ਦੇਆਯਾ ਨਾ ਜਈਂਦਿ ਨਗਾ ਹੈਰ ਕੋਈ ਟੋਲੀ ਦੇਖੋਤਿਆ ਇਂਦਿ ਹਾਤੇ ਕੀਂਜ ਕੋਲੀ ਦੇਹਈਰ ਮਿਰਿਆ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਯਾ ਹਾਂ ਟੋਲੀ ਦੇਦੀਕਾ ਤੇ ਬ਼ ਜਾਤਾ ਜਾਦਵੀ ਓਰ ਦੇਹਈਰ ਮਿਰਿਆ ਕੀਆ ਕੀਸ ਦੀ ਆਯਾ ਸਾਂ ਲੋਂ ਤੀਆਦੀਂ ਦੇ ਹਾਰ ਦੇ ਦੀ ਆਯਾ ਸਾਂ ਲੋਂ ਤੀਆ ਲੇਰੁਸ ਚਾਮਣ ਜੇ ਵੀਰ ਤੇ ਆਬ ਮਨੋਂ ਤੀਆ ਨੇਦੀਂ ਦੇ ਹਾਰ ਦੇ ਦੀਆ ਆਸਾ ਲੋਂ ਤੀਆ ਨੇਲਗਓ ਦੀਂ ਦੇ ਹਾਰ ਦੇ ਦੀਆ ਆਸਾ ਲੋਂ ਤੀਆ ਨੇਰੁਸ ਚਾਮਣ ਜੇ ਵੀਰ ਤੇ ਆਬ ਮਨੋਂ ਤੀਆ ਨੇਮੈਂ ਨੁ ਏਨਾ ਤੇ ਦੈਸ ਦੇ ਯਾ ਮਾਲਾਦੀਆ ਵੈਲ ਚੇ ਤੋਂ ਛਾਟੀ ਆਂ ਦੀਆਤੇ ਇਕ ਕੈ ਬੋਰ ਜੁਬਾਂ ਤੇ ਉਣ ਦੇਮੈਂ ਨੁ ਏਨਾ ਤੇ ਦੈਸ ਦੇ ਯਾ ਮਾਲਾਏਨਾ ਦੀਆ ਨੁ ਕੀਂਜ ਪਰਚਾਂਗਾ ਮੈਂਰੋਈਂ ਜੇਦੋਂ ਵੀਬੀਰ ਕੇ ਕੀਰਿਆ ਕੇ ਚੁਪ ਕਰਾਂਗਾਭਾਡੇ ਤੁਣ ਕੇ ਗੈਲੀਆ ਚਲੀਆਂ ਦੇਹਂਜੁ ਅਬਡੇ ਕੀਂਜ ਲੁਕਾਂਗਾ ਮੈਂਤੁਣ ਦੇਲੇ ਫਿਰ ਦੁਖੀ ਪਰਦੇਸਨਾ ਨੂ ਆਂਜਮ ਕੇਡੀ ਤੁਸਲੀਤ ਆਂਗਏਹੋ ਗਲਕਨਾ ਭੀਂ ਬੇਹਾਰ ਤੇ ਤੀਆ ਆਯਾਤਾ ਲੋਂਦੀਆ ਨੇਰੁਸ ਕਾਵਨ ਦੇ ਵੀਰ ਤੇ ਆਪ ਮਨਓਂਦੀਆ ਨੇਏਹੋ ਕੇਡਾ ਰੁਸਿਆ ਵੀਰ ਮਨਓਂਦੀਆ ਨੇਹੈ ਲੇ ਆਥੀਆ ਜੁਸਲੀਆ ਆਤਾ ਲੋਂਦੀਆ ਨੇਹੈ ਲੇ ਰੁਸਿਆ ਜੁਸੀ ਗਿਆ ਆਤਾ ਲੋਂਦਿਆ ਨੇਲੀਦਾਂੰਟੇ ਸ਼ਬ਼ਜਾਤਾ ਜੱਜਦੀ ਓਣਦੀਆਹੈ ਲੇ ਰੁਸੀ ਜੰੰ ਗਿਆ ਆਤਾ ਲੋਂਦਿਆ ਨੇਚਾ ਅਦੂ ਰੇ ਅਂਚਬ ਲੋਂਦੇ ਜੀਰ ਭੀਨਾਬਾਕ ਭਡਾਈ ਕੋਣ ਦੇ ਵੇ ਗਾ ਭੀਰ ਭੀਨਾਕੀ ਨੁ ਗਾਨਾ ਵੱਨਕੇ ਕੋਡੀਆ ਗੋਨੀਆਹੈ ਮੇ ਰੀਆ ਪੀਆ ਜੀਰ ਦੀ ਆਯਾ ਸਾਨ ਲੋਂਦਿਆਮੀ ਗਾਤੇ ਸ਼ਬ ਜਾਤਾ ਜਦ ਵੀ ਆਉਣ ਕੀਆਹੈ ਮੇ ਰੀਆ ਪੀਆ ਜੀਰ ਦੀ ਆਯਾ ਸਾਨ ਲੋਂਦਿਆ
