ΜουσικήΚάθε μέρα ξυπνώ με ένα στόχοΚάθε μέρα ξυπνώ με ένα πόθοΉδιο το όνειρο που είδα το βράδυ και το ζούσα με σένα μόνοΚάθε νύχτα μου αφήνει σημάδιαΚι οι ουλές μου γεμίζουν τετράδιαΔεν σ' αγάπησα απλά μα σε ίζησαΌσο ζωντανεύαν χίλια σκοτάδιαΆνθρωποι σκληροί σας ζητιάνεΜα με ψυχή προσελάνεΌσα έφευγε να βάλουμε δεν τα θολώνει ποτέ το μελάνιΡίξε κάποιον στα όριαΉ δείξ του ποια στιγμή θα πεθάνεΚαι πέτα μπροστά να θεώΝα δεις το μίσος τι κάνειΔεν πιστεύω σαν είπαΌλο περνώ κάποιες φάσειςΈνα βαγόνι ο νουςΜε μετρημένες τις επιβιβάσειςΚάποιοι μόνο τα μάτια που μου είπαν μικρέ τα αστέρια θα φτάσειςΚαι ρώτοσα μπαιδί για τους φίλους που γίναν κομμήτες στον σύμπαν και κλάψειςΦόρτωσα πάλι τη μνήμη μουΜε ανθρώπους που γυράνε οι ώμοι μουΤι να κάνω το σώμα σου αν το μυαλό και η ψυχή σου δεν κόβει τα πόδια μουΔεν μου δείξαν ποιος είμαιΚι αυτό το έκτισα μόνος μουΚι αυτό μια μέρα, ότι καν γράψω θα το χαρίσω στην κόρη μουΕίμαστε άστρα και όνειραΕίμαστε ευχές και αλήτεςΣ' ένα πλανήτη που ζεις κι όταν φύγεις να αφήσεις ελπίδεςΕίμαστε άστρα και όνειραΠρίγκυπες έκριες νύχτεςΜε βλέμματα στα άχθεις στον ΠαρθενώναΝα γναντεύουμε ΑθήνεςΕίμαστε άστρα και όνειραΕίμαστε ευχές και αλήτεςΣ' ένα πλανήτη που ζεις κι όταν φύγεις να αφήσεις ελπίδεςΕίμαστε άστρα και όνειραΠρίγκυπες έκριες νύχτεςΜε βλέμματα στα αχθείς στον ΠαρθενώναΝα γναντεύουμε ΑθήνεςΚλειστή ο φθαλμί μες στο γήπεδοΚι ο πατέρας να δίνει την μπάσαΉταν νέος και είμαι όρεξοςΟ γιος του να μάθει να χώνεται να κλέψει την μπάλαΤώρα τον χώσαν στα δύσκολαΤώρα του φάγαν τα νιάταΤώρα ο γιος του φαγγίνει τα πόδια τουΚαι η κορούλα το ανάσαΤο κεφάλι μου πάλι μουρδέλωΝα τα λέω στον καθρύφτη με βρήκανΔοκίμασε απ' αυτά που του είπανΠάψε μάνα μην κλαις για την γλάστραΉταν δώρο απ' ανθρώπους που φύγανΑγαπάς κι αυτό φαίνεται εξάλλου και θα το θυμούνται όπου και να πήγανΒωνέσα να σε θυμήθω σήμεραΣιγά θαύψεις σε μέρη απόμεραΣε κάτι γωνίες του μυαλούΠου η εμπνευσίδρα πιο υπόδειναΠεράσανε νύχτες που ξεχνάγαΣε κάτι χωτώ εις την ομονίαΤελικά μου φτάνει να σε γράψω σε στίχοΓια να σε διαγράψω ταυτόχροναΣτο ζενήθο όταν φτάνω παράτα μεΦωνάζω πως θέλω να ζήσωΗ κλέψιδρα μου έπεσε χάμω και όσο μαζεύω την άμμο δακρύζωΣτον λόφο ανεβαίνω να δω την αυτό που με ελκύει στο κρίσοΚαι το χάος με ηρέμησεΜε αγκάλιασε μου έθεσε στόχους για να υλοποιήσωΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε φuries και αλίττεςΣε ένα πλανήτη που ζεις και όταν φύγεις να αφήσεις ελπίδεςΕίμαστε άστρα κι όνειραΤρίγκυπες, πριίγκυπες, ύκριες νύχτεςΜε βλέμματα στάχτη στο ΜπαρθενώναΝ'αχναντεύουμε ΑθήνεςΕίμαστε άστρα κι όνειραΕίμαστε φuries και αλίττεςΣε ένα πλανήτη που ζεις και όταν φύγεις να αφήσεις ελπίδεςΕίμαστε άστρα κι όνειραΤρίγκυπες, πριίγκυπες, ύκριες νύχτεςΜε βλέμματα στάχτη στο ΜπαρθενώναΝ'αχναντεύουμε ΑθήνεςΥπότιτλοι AUTHORWAVE