Bırakıp gittin ya bizi biçare,
Ardından hep yetim kaldık efendim,
Hasretle yüz sürdük bastığın yere,
Mum gibi eridik,
yandık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Yıllar oldu sen gideli buradan,
Bir ezanı duymaz olduk Bilal'den,
Sesin gelmez,
iz belirmez hiradan,
Yollarına baka kaldık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Duymamıştı ümmet,
böyle bir elem,
Yaslara büründü sanki tüm alem,
Bu nasıl ayrılık,
nasıl bir özlem,
Gül yüzüne hasret kaldık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Yetimleri seni ararken gördük,
Öyle mahzundular
ve boynu bükük,
Peşinden aç susuz çöllere düştük,
Mızrabınla inleyip yandık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Ardından kiminin söndü göz feri,
Kimi de terk edip gitti bu şehri,
Şimdi yüreklerde bir yangın yeri,
Alevler içinde kaldık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Bırakıp gittin,
şimdi yoksun burada,
Sensiz hayat neye yarar dünyada,
Siv olsa keşke, dar-ı ukbada,
Dualarda seni andık efendim,
Mum gibi eridik,
yandık efendim.
Herkes suskun şimdi,
ne ses ne seda,
Yaktı gönülleri bu ansız veda,
Bir can değil,
bin can uğruna feda,
Izdırab içinde kaldık efendim,
Mum gibi eridik, yandık efendim.
Mum gibi eridik, yandık efendim.