Geloof je niet in de liefde,
kun je nooit gelukkig zijn
De liefde smaakt naar honing,
dissolutie naar azijn
Aan de takken zitten dorens die de roos beschermen moet
Zoals pijn dat je geluk besetten doet
Als je op een hoge buig staat met de zon op je gezicht
Je voelt je diep gelukkig en je koestert je in het licht
Dan is dat de
herinnering in het zware rijke daal
Die ouders waren tijdenhelden zal
Samen kom je verder,
kom je overal doorheen De leven slecht is moeilijk,
ga niet alleen
Klim over de rotsen door de branding van gevoel
Tranceer al de gevaren,
want de zon dat is je doel
Die killen donkere schaduw,
daar ben ik doorheen gegaan
Ik viel en gaf de moed op maar,
jij hield mij opgestaan
De warmte van jouw liefde zijn de stralen van de zon
Ik heb gezocht, ik vocht en overwon
Samen door de lente,
het begin van ons geluk
We moeten het beschermen, want het mag ***
liefde blijven als een mantel om me
heen Die mij al jouw warmte geeft,
ik ben nooit meer alleen
Ik hoefde nooit meer bang te zijn voor kou en eenzaamheid
Een vriend als jij, die raak ik nooit meer kwijt