என்னை பெயர் சொல்லி அழைத்த உன்னன்னும்புஎன்னை உள்ளங்கையில் சுமந்த உன்னன்னும்புஎன்னை இதயத்தில் பதித்த உன்னன்னும்புஎன்னை மகனாய் ஏற்ற உன்னன்னும்புபோதும் போதும் இந்த வாழ்வில் இது போதும்போதும் போதும் இந்த வாழ்வில் இது போதும்தாயெனவே சேயெனையேஇதமாய் நிதமாய் காக்கின்றாய்சிரகினிலே புரவெனையேதூணையாய் இணையாய் மீர்க்கின்றாய்அன்பால் என்னை தேரிந்தெடுத்தாய்அன்பால் என்னை அறவணைத்தாய்,இரைவாய் என்னே உன்னுஃபோதும்....போதும்இந்த வாழில் இது போதும்போதும்..போதும்இந்த வாழில்வெய்து போதும்பூப் பூப் பூப்வாழ்வினிலேஆய�ணினைபசும்புல் வெளியில்அமர்த்துகின்றாள்வாடி நிற்கும்பசியினிலேமன்னா உணவாய்தாங்குகின்றாள்தாயமை якஞ்பாதையர வைதால்தரணியில்ஈடில்லாஅன்பு வைதால்ஈரைவாயென்னேஉன் அன்புபோதும்போதும்என்னாம்இந்த வாழ்வில் இது போதும், போதும், போதும்இந்த வாழ்வில் இது போதும்என்னை பெயர் சொல்லி அழைத்த உன் அன்புஎன்னை உள்ளங்கையில் சுமந்த உன் அன்புஎன்னை ஈதையத்தில் பதித்த உன் அன்புஎன்னை மகனா ஏற்ற உன்னம் போதும் போதும்இந்த வாழ்வில் இது போதும் போதும் போதும்இந்த வாழ்வில் இது போதும் போதும் போதும்இந்த வாழ்வில் இது போதும் போதும்