پہلے گنجے بھی ڈولا لینگے ہاتھ
کوئی نہیں جی ڈولا لینگے ہاتھ
ہمیں کہے ہون گنجے
ہون خلیفہ صاحب گنجے ہون بہت ہوئے
ہاسی کٹ گل کردے گنجے دی
کیوں ایویں کدھے تسیع سوچیا
پہ یہ ماما پہنے تھا گنجی میں تھا کوئی نہیں دیکھیئے
بندیاں تھے کیڈی
یہ کی ہو گیا بندیاں تھا گناہ کیڈا ہو گیا
بندے بہت گنجے ہون لگے
کوئی نہیں جی ایویں کار لگے
لو جناب
تے اوہ دنوں
لڈی بھی جنگ کر کے آگئے
تے ہون ہون پنڈی چھ نمہاں پواڑا پہ گیا
کیڈا
کیڈا پواڑا پہ گیا
پواڑا اے پہ گیا اوس پنڈی دے وچے ککازی سگا
اوہ دی دھلے دے نال شروع توں دشمنی چلی آؤ دی سی
کس گل دی
کہتے چھوٹا ہوندا پڑنا پایا
دھلا کہن لگا میاں کی میں نے ایک گل دسو
بندے دی مشہوری کس گل تو زیادہ ہون دی
یار چنگے بندے نو
چنگے بندے دے نال کوئی مشورہ کریے
انہیں چنگی گالہ کھنیاں
انہیں کہا پتر جی کوئی نیکی دے کام کریے
روزے رکھیے
نماز پڑھیے
آس تا آس تا اوس بندے دی مشہوری ہو جان دیا
کہن دا جی اے تا آس تا آس تا ہون دیا
مولوی جی جی جی جی پہلا جلدی مشہوری کار نہیں ہو بے
اوہ دے مہ کتے نکل گیا پھے کہن دا بدماشا نال جا رہی دا
چار مار دے اوہ چار کسے تو کھالا اوہ دھون دینا چودہ نال نکل جاندا
دللہ کہن دا میاں جی پھر میں تا اے ہوئی بدماشا نال کام کرنا
کازی کہن گا پتر تو بچا پڑھ لے
اوہ کہن دا جی پڑھاؤ
کازی کہن دا کہو بچا آلف مگری
دللہ بھی کہن دا کہو بچا آلف
کازی دیکھن لگ گیا پہ اے کدنوں تو رپیہ
کہو بچا بیک
دللہ بھی کہن دا کہو بچا بیک
آخر اوہ دا ستاسی کازی اوہ دے چاند مار ساکھ دا سی
کازی شگہ ڈردہ
اوہ نے کہا تکڑیاں دا تی
پتے عجید میں چاند مار دیتی
اگلے انہیں مسیح کھولنی صبحی
اوہ نے کہا چلو اوہ جانے اپی
پتہ لگ جوں بچا
کہو بچا پی
دللہ کہنا میں تیرا پی
کازی نے کہا اس پند دی امامت ہی چھڑ جانیا
دوسرے پند چل جانا
دللے دے تھپڑ مار بیٹھا
جہاں دللے دے تھپڑ ماریاں دللہ ہو گیا
کازی دے دوالے گوڑے مڑے مار کے
کازی دیاں بکھیاں پن سٹھیاں
اوہ کازی نے غصانہ گواہ
اوہ نے کہا دللہ پندی میں چھہنیاں
کوڑا کٹھل جیاں مگر کٹھا ہویاں
مرزا نظامدی نے فوجاں لے کے آیاں
پندی دے نیڑے کیوں نہیں آندا
لو جی آہے بھی آسکا
کازی پندیوں تر پیا ہو گیا چٹھر بان
کوڑ مرزا نظامدی نے جا کے کازی کرے بیان
کی لگا بیان کر
کہہ دا پہلے پتر دللے دا جنگ کر گیا
جنہوں کہہ دے نور خان
لڑکہ چودہ سال دا اُس دی عمر دان
اوہ توں پہلا بیرو آیا جنہیں مارے
کہہ دے بان بگرو لڈی پرھن چڑھیاں
چاڑے تیر کمان لازرانے کپڑے
پیس مردہ دا پان
جنہوں تے ڈر کے پچھ گئے چھڑ مدان
اوہ دللا پندی مچہ ہے نہیں
اوہ تاں نان کی گیا مکان کیرا پالو
پندیوں لاکے اپنا دان
بچا بچا پندی دا بان لازرنے کیا وڈڈاں دان
اک بار دللے نے مینی وارے
میرے تھوڑے کرے بران میں چوڑ ذرہ نہیں بھول دا
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
ٹپر بن کے پندی
کر دے رڈی مدان سنی بیڑی
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
ٹپر بن کے پندی
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
fakr
fakr
مینو کس مکنان اوہ دللے دا لے جا
مینو کس مکنان اوہ دللے ڈا لے جا
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
جوانہ
