پولے دی سلام انکے تی دے دکھ نال کبہ ہویا بڑھا باپو نصیبوں نو نال لے کے سردار بلوانت سنگھ راموالیہ دے کول پہنچیا
نصیبوں نے رو رو کے اپنا سحاگ والا چوڑا پنا دتا
اونے دسیا سردار جی میرا پتی مینوں ویہ کے ادھر چھٹ گیا ہے
میرے باپ نے میری ویہ دی خاطر اپنی جان تو پیاری جمین ویہ دتی
میری ماں روندی روندی اکھا تو انی ہو گئی میرے بیراں نے کاربار لٹا دیتا
ہور جو ساڈے سخ اتے چینوں کان کر کے سخی جو میرا پتی ہے
او ودیشی لڑا ساڈے نال تھگی مار کے ودیشی نوں چلا گیا ہے
سردار بلوانت سنگھ راموالیہ نوں نصیبوں نے تہاں مار مار کے اپنی داستان ایون سنائی وئی
دکھی ماں پیو کروں جیتار پی دکھی ماں پیو
راموالی پور پہنچ کے بے گئے
چھم چھم ہنجو اکھیاں دے وچوں وے گئے
چت کرے میں وے او کھا کے مار جاں
چت کرے میں
جیتار نیکی جوں پہ اہو دی جندگی
او مار نے توں بھری سینیاں چھار مندگی
ساری کھار دی جمین بیکھار دی
میرے ویران مینوں بیاون لئی ہسکے
پتی میرا جاڑ جان گیا چوری نسکے
روندی ماں جی انی ہو کے بے گئی
تینیاں وارے تارد بھورے حال جی
ہو کبہ ہو کے بپو توردہ دکھ نال جی
میرے ویران مینوں بیاون لئی ہسکے
ویر سک گئے درگ وچ میرے
ویر سک گئے
دلان وچ رہ گئے دلان دے چاند
مانگتے بنا کے رکھتے میرے ویران
میری سون پھر آدھ رم والیا
میری سون میری سون
دارد وانڈال پانکے داردی
پین گور میل دی ہار گیا تینو کاردی
