ਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇਟੇ ਏਕ ਵਾਂਗ ਭੀ ਦੇ ਚੋਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇਟੇ ਏਕ ਵਾਂਗ ਭੀ ਦੇ ਚੋਹਾਜ ਬੁਝਡੇ ਕੱਦੇ ਰੋਸਂਬੇ ਤਾਬ ਕੱਦੀ ਦੇ ਦਾਰ ਨ ਮੱਨੁ ਸੂਅਰ ਭਾਂਵੇ ਕੱਮਲੇ ਮੱਰਦੇ ਰੋਸੂਖਾਲ ਵਾਂ ਸ਼ੋਦੇ ਨੈਨ ਪੀਓ ਥੇਚੇ ਲੋ ਰੇਖ਼ ਕੇ ਥਰਦੇ ਰਾਸਨੂਟੈ ਸਬੀਰ ਭਸੀਡ ਦੇ ਸਾਮਨ ਰਖ਼ ਕੇਨੇ ਚੇ ਲੋ ਸੈਜਦੇ ਕੱਦੇ ਰੋਸੂਦਾਤ ਦੀ ਦਨੀ ਓ ਯੇਖੋਛਾ ਮੇ ਤੁ ਸਬੀਰ ਤੇ ਰੀਜੀ ਵੇ ਖਾਂ ਕਾ ਮੁਨਾ ਲੀ ਤਾਂ ਕੀ ਓ ਯੇਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੁਤੇ ਯੋਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੁਤੇ ਯਾਰ ਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਆ ਰਾਤਾ ਗਟਿਆਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਆ ਰਾਤਾ ਗਟਿਆਮੇਰਾ ਦੇਲੀ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਦੀ ਕੀਤਾਬਦੀ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂਅਰਿ ਏਕ ਵਰਗ ਕੇਤ ਛਿਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਵੇਤਕ ਤਕ ਦੇਨੁ ਦੂਰੀ ਤੀਰਿ ਉਦਿ ਜਾਓਗੇਦੁਖ ਸਜਿਨਾ ਨੇ ਗੀਤੇ ਵੈ ਇਸਾਬਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂਮੇਰਾ ਦੇਲੀ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਦੀ ਕੀਤਾਬਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਦੀ ਕੀਤਾਬਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਦੀ ਕੀਤਾਬਤੋ ਗ਼ਦਨ ਵੁਲੇ ਦੀ ਨੀ ਤੋਲ ਗੀਆਂ ਦੇਗੀਲਾ ਗਮਲਿਆ ਗਮਲਾ ਹੋ ਨੀਚੇਡ ਹੋ ਦੀ ਨੀ ਬੇਲੀ ਮਖਤਾਂ ਦੇਹੋ ਲੇਂ ਦੇ ਆਂ ਨੇ ਕੇ ਖਬਰਾ ਯੋ ਨੀਮੇਰੀ ਚੇਂਦ ਪਈ ਸੈਜਨਾ ਨੀ ਕਲਦੀ ਏਮੁਸ ਲਮ ਗੀ ਚੋ ਤੁਨੂ ਜੋ ਨੀਹਾਟ ਭਜਵਈ ਯਾਦ ਹਯਾਤੀ ਦਾ ਯੋ ਪਰਗੇਸ ਬੇ ਖਤਰਾ ਹੋ ਨੀਜੋਡੇ ਦੁਖੀਆਂ ਦੇ ਬਲ ਪਰਗੇਸ ਲੀ ਰੈ ਵੇ ਚੇ ਦੇ ਕੋਈ ਨੂ ਦੁਖੀਆਂ ਦੇਚੋਮ ਚੋਮ ਰੋਮਾ ਵੇ ਮੈ ਤੇਰੀ ਤਸੀਰ ਨੂਨੇ ਲੇ ਜਮਿਰਾਂ ਜਨਾ ਲੁਠਿ ਪੁਟੀ ਹੀਰ ਨੂਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਨੀ ਆਦਾਬ ਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਗੇ ਆਦਾਬਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਆ ਰਾਤਾਂ ਗਟੀਆਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਨੀ ਆਦਾਬ ਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਰਾਤਾਂ ਗਟੀਆਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਰੋਨ ਆਖਿਆਲੀਰੂ ਟੇਂਜੀ ਵੈ ਚਾਤਰ ਸਾਜਰਾਂ ਦੀਨਾਜਰ ਆਂਦੀ ਏਕ ਲੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈਬਡ਼ਾ ਬੋਲ ਲੇ ਲੈਂਦਾਈ ਸਾਜਰਾਂ ਨੂ ਏਤਿਨ ਜਾਕਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈਜੇ ਬਡ਼ਾ ਰੋਕ ਕੇ ਅਂਦਰ ਦੇ ਰੋਖ ਕਡ ਲੈਂਦਾਈਜੈ ਅਥੀ ਏਕ ਲੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈਬਡ਼ਾ ਦੇਖ ਕੇ ਦੇਰ ਵੀ ਲੀ ਕੋਤਿ ਦੈ ਉਸ ਦੀ ਤੈਸਬੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈਚੇ ਨਾ ਰਖ ਲਮੀ ਤੂ ਮੇ ਰੈ ਤੇ ਯੱਕੀਡ ਵੇਚੇ ਨਾ ਰਖ ਲਮੀ ਤੂ ਮੇ ਰੈ ਤੇ ਯੱਕੀਡ ਵੇਦੇਲ ਮੇ ਰਾ ਲੁਤਿ ਆਈ ਸਜਨ ਹਸੀਨ ਵੇਟੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂਨ ਆਖ਼ਿਆਂਹੋ ਤੋ ਰਖ ਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੱਤਿਆਰ ਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਂ ਰਾਦਾ ਗਟਿਂਮੇਰਾ ਦੇਲਿ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਜੀ ਕੀਤਾਬ ਦੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂਨ ਆਖ਼ਿਆਂ
