ਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇ
ਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇ
ਟੇ ਏਕ ਵਾਂਗ ਭੀ ਦੇ ਚੋ
ਟੱਸ੍ਟੀਰ ਭੀ ਦੇ
ਟੇ ਏਕ ਵਾਂਗ ਭੀ ਦੇ ਚੋ
ਹਾਜ ਬੁਝਡੇ ਕੱਦੇ ਰੋਸਂ
ਬੇ ਤਾਬ ਕੱਦੀ ਦੇ ਦਾਰ ਨ ਮੱਨੁ ਸੂ
ਅਰ ਭਾਂਵੇ ਕੱਮਲੇ ਮੱਰਦੇ ਰੋਸੂ
ਖਾਲ ਵਾਂ ਸ਼ੋਦੇ ਨੈਨ ਪੀਓ ਥੇ
ਚੇ ਲੋ ਰੇਖ਼ ਕੇ ਥਰਦੇ ਰਾਸਨੂ
ਟੈ ਸਬੀਰ ਭਸੀਡ ਦੇ ਸਾਮਨ ਰਖ਼ ਕੇ
ਨੇ ਚੇ ਲੋ ਸੈਜਦੇ ਕੱਦੇ ਰੋਸੂ
ਦਾਤ ਦੀ ਦਨੀ ਓ ਯੇ
ਖੋਛਾ ਮੇ ਤੁ ਸਬੀਰ ਤੇ ਰੀ
ਜੀ ਵੇ ਖਾਂ ਕਾ ਮੁਨਾ ਲੀ ਤਾਂ ਕੀ ਓ ਯੇ
ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੁਤੇ ਯੋ
ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਪੋਤਰਾ ਕੁਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੁਤੇ ਯਾਰ ਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਆ ਰਾਤਾ ਗਟਿਆ
ਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਆ ਰਾਤਾ ਗਟਿਆ
ਮੇਰਾ ਦੇਲੀ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਦੀ ਕੀਤਾਬ
ਦੀ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂ
ਅਰਿ ਏਕ ਵਰਗ ਕੇਤ ਛਿਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਵੇ
ਤਕ ਤਕ ਦੇਨੁ ਦੂਰੀ ਤੀਰਿ ਉਦਿ ਜਾਓਗੇ
ਦੁਖ ਸਜਿਨਾ ਨੇ ਗੀਤੇ ਵੈ ਇਸਾਬ
ਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂ
ਮੇਰਾ ਦੇਲੀ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਦੀ ਕੀਤਾਬ
ਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਆਖ਼ਿਆਂ
ਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਦੀ ਕੀਤਾਬ
ਵੈ ਪਾਡ ਪਡ ਰੋਣ ਦੀ ਕੀਤਾਬ
ਤੋ ਗ਼ਦਨ ਵੁਲੇ ਦੀ ਨੀ ਤੋਲ ਗੀਆਂ ਦੇ
ਗੀਲਾ ਗਮਲਿਆ ਗਮਲਾ ਹੋ ਨੀ
ਚੇਡ ਹੋ ਦੀ ਨੀ ਬੇਲੀ ਮਖਤਾਂ ਦੇ
ਹੋ ਲੇਂ ਦੇ ਆਂ ਨੇ ਕੇ ਖਬਰਾ ਯੋ ਨੀ
ਮੇਰੀ ਚੇਂਦ ਪਈ ਸੈਜਨਾ ਨੀ ਕਲਦੀ ਏ
ਮੁਸ ਲਮ ਗੀ ਚੋ ਤੁਨੂ ਜੋ ਨੀ
ਹਾਟ ਭਜਵਈ ਯਾਦ ਹਯਾਤੀ ਦਾ ਯੋ ਪਰਗੇਸ ਬੇ ਖਤਰਾ ਹੋ ਨੀ
ਜੋਡੇ ਦੁਖੀਆਂ ਦੇ ਬਲ ਪਰਗੇਸ ਲੀ ਰੈ ਵੇ ਚੇ ਦੇ ਕੋਈ ਨੂ ਦੁਖੀਆਂ ਦੇ
ਚੋਮ ਚੋਮ ਰੋਮਾ ਵੇ ਮੈ ਤੇਰੀ ਤਸੀਰ ਨੂ
ਨੇ ਲੇ ਜਮਿਰਾਂ ਜਨਾ ਲੁਠਿ ਪੁਟੀ ਹੀਰ ਨੂ
ਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਨੀ ਆਦਾਬ ਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਗੇ ਆਦਾਬ
ਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਆ ਰਾਤਾਂ ਗਟੀਆ
ਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਨੀ ਆਦਾਬ ਨੇ ਰੀ ਜੇਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਰਾਤਾਂ ਗਟੀਆ
ਮੈ ਦੁਖਾ ਦੀਂਦਿਗਿ ਚੇ ਬਡ਼ੇ ਰੋਨ ਆਖਿਆ
ਲੀਰੂ ਟੇਂਜੀ ਵੈ ਚਾਤਰ ਸਾਜਰਾਂ ਦੀ
ਨਾਜਰ ਆਂਦੀ ਏਕ ਲੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈ
ਬਡ਼ਾ ਬੋਲ ਲੇ ਲੈਂਦਾਈ ਸਾਜਰਾਂ ਨੂ ਏਤਿਨ ਜਾਕਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈ
ਜੇ ਬਡ਼ਾ ਰੋਕ ਕੇ ਅਂਦਰ ਦੇ ਰੋਖ ਕਡ ਲੈਂਦਾਈ
ਜੈ ਅਥੀ ਏਕ ਲੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈ
ਬਡ਼ਾ ਦੇਖ ਕੇ ਦੇਰ ਵੀ ਲੀ ਕੋਤਿ ਦੈ ਉਸ ਦੀ ਤੈਸਬੀਰ ਵੀ ਕੋਈ ਨੈ
ਚੇ ਨਾ ਰਖ ਲਮੀ ਤੂ ਮੇ ਰੈ ਤੇ ਯੱਕੀਡ ਵੇ
ਚੇ ਨਾ ਰਖ ਲਮੀ ਤੂ ਮੇ ਰੈ ਤੇ ਯੱਕੀਡ ਵੇ
ਦੇਲ ਮੇ ਰਾ ਲੁਤਿ ਆਈ ਸਜਨ ਹਸੀਨ ਵੇ
ਟੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂਨ ਆਖ਼ਿਆਂ
ਹੋ ਤੋ ਰਖ ਤੇਰੀ ਸੀਨੇ ਯੱਤਿਆਰ ਮੇ ਦੁਖਾਂ ਦੀਂ ਰਾਦਾ ਗਟਿਂ
ਮੇਰਾ ਦੇਲਿ ਆਈ ਦੁਖਾਂ ਜੀ ਕੀਤਾਬ ਦੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂਨ ਆਖ਼ਿਆਂ
