ดึกดื่นคืนนี้ มีแสงจันทร์ เจอฉันพราวพลายชื่นไม่วาย แดนฟ้าไกล แค่ไขกระจ่างเบื้องบนสวรรค์ นั้นแพร่วพันธุ์ด้วยจันทร์ลอยความ แสงมือวนสว่าง รางนภาคแต่เดือนดวงนี้ ดูยิ่งใกล้ใกล้จนสุดในตาภาคปราธนา เดือนแค่ไหนคงจะไม่มายื่นอกเศร้าเราเอ๋ย กลายลายลายคล้ายเป็นกวงดวงนั้นแล้วกลับร้างเรือน ไม่เห็นเหงาด้วยจนให้ร่วม แค่ไขกระจ่ sağเป็น jail อันดับ�ันทั้งความเหลือเช่น clinician เป็นการหน้าของฉันฉันคงกําหนด Intelligence ที่รักดื่มบนสวรรค์นั้นแพร่วพันธุ์ ด้วยจันทร์ลอยความแสงดวนสว่างพรางนภาแต่เดือนดวงนี้ดูยิ่งไกล ไกลจนสุดในตาหากปรารถนาเดือนแค่ไหน คงจะไม่มายืนอกเศร้าเราเอ๋ย กุราลัยเอ๋ย หายเป็นภูมิดวงด้านแปลงกลับร้างเลือน ไม่เห็นเหงาแต่เดือนดวงนี้ดูยิ่งไกล ไกลจนสุดมงในตาหากปรารถนาเดือนแค่ไหน เราก็ได้แต่มองสุดเอื้อมมือซอยได้แต่ขอลอยลอยมาเฮ้ยประคาแม้มันสมปองไม่ระงาแม้มันสมปองไม่ระงา