Πώς μου μια μέρα αληθινή, μες στην ψεύτια και την τροπήχίλιες μια νύχτες με μεθάς, πλείστα χαρτιά μη μου κρατάςΤα όνειρά μας παίξαμε, στον κόσμο δε χορέσαμεψυχρέμει τώρα και ταπει, ας βρούμε την ΑνάτοληΚάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί, κάνε να αντέξουμε άλλη μια στροφήγια πόσο θα είναι ακόμα η δρόμη ανοιχτή, που τελειώνει η στιγμήΚι αν η αγάπη πέρασε, κι αν η ζωή μας γέλασεεγώ είμαι εδώ και μη μου σκάς, θα γίνω κλώνα γελάςΤης νύχτας μου βασίλισσα, τα χρόνια μου ξεφτύλισαΜες στην ψεύτια και την τροπή, δώσ' μου μια μέρα αληθινήΚάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί, κάνε να αντέξουμε άλλη μια στροφήγια πόσο θα είναι ακόμα η δρόμη ανοιχτή, που τελειώνει η στιγμήΔώσ' μου μια μέρα αληθινή, τι πάει χαμένο και τι ζειΠου θα με αύριο αδιαφορώ, το εδώ και τώρα σου ζητώΟι απαντήσεις λιώσανε, και οι σοφοί τελειώσανεΣε μια παράλογη εποχή, η λογική μου είσαι εσύΚάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί, κάνε να αντέξουμε άλλη μια στροφήγια πόσο θα είναι ακόμα η δρόμη ανοιχτή, που τελειώνει η στιγμήΚάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί, κάνε να αντέξουμε άλλη μια στροφήγια πόσο θα είναι ακόμα η δρόμη ανοιχτή, που τελειώνει η στιγμήΔώσ' μου μια μέρα αληθινή, τι πάει χαμένο και τι ζειΠου θα με αύριο αδιαφορώ, το εδώ και τώρα σου ζητώ