ਕੋਈ ਬਾਜਿਰੀ ਨੈ ਗਾਂਦੀ ਪੱਤਾ ਨੈ ਕੇ ਬਣੇਆਂ ਸੇਕ ਮੀਲਿਆਂ ਭੀਨੀਬਾਜਿਰੀ ਨੈ ਬਾਜਿਰੀ ਨੈ ਪੱਤਾ ਨੈ ਕੇ ਬਣੇਆਂ ਸੇਕ ਮੀਲਿਆਂ ਭੀਨੀਮੁਖਲੇ ਸਮਾਜ ਕਾ ਗਾਨਾ ਲਜਿਪਾਲੀ ਦੱਸ ਹੇਮਪਾਕਾਂ ਦੀ ਖੋਤਾਰੀ ਤੇ ਖੋਸ਼ਾਲ ਹੇਜੇ ਤੈ ਜੀਂਦਿਕੀਮੈ ਬੇਸ ਮੇਲਦੀ ਮੈ ਤੇ ਦੀਲ ਬਰਦੇ ਨਾਲਾ ਯਾ ਸੀਨ ਵਫਾਤ ਹਰਪ ਨਾਲਾ ਵੇ ਹਰ ਦੁਖ ਸੁਖ ਵੇਚ ਭਾਈਵਾਲ ਕੋਈ ਤਾਰਾ ਗੋਲੇ ਸੇਤੁਹਾ ਮੇਰਾ ਨੀ ਬਨਿ ਆ ਬੈ ਹਰ ਸ਼ੈ ਕੋਲੇ ਸੇਤੁਹਾ ਮੇਰਾ ਨੀ ਬਨਿ ਆ ਬੈ ਹਰ ਸ਼ੈ ਕੋਲੇ ਸੇਤੁਹਾ ਮੇਰਾ ਨੀ ਬਨਿ ਆ ਬੈ ਖਰ ਸੈ ਕੋਲੇ ਸੇਮੁਰੁ ਸੇਦ ਦਾਨਾ ਹੈ ਜਨ ਮਾ ਹੀ ਸੇਵਾਰੀ ਵੱਣ ਦੇ ਰੱਸ ਵੱਣਮੈ ਨੀ ਗਲਤੀ ਕਰ ਤੱਸਲੀਮ ਗੀਆ ਤੁ ਵੀਰੋ ਸੇਦ ਦੀ ਕਰ ਬੱਸਵਾਂਇੱਜ ਹਤ ਨਾ ਚਾ ਮੈ ਬੇਕਾ ਸੁਤੂ ਬਾਵੇ ਹਰ ਮੁਕੇਨ ਲਾਕਾ ਸੁਵਾਂਯਾ ਸੀਨ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸਾਹੇ ਨੀ ਕੋਈ ਨੁਸਖਾ ਬਚਾਨ ਦਾ ਦਾ ਸੁਵਾਂਕੋਈ ਚਾਂਦੀ ਸਫਾਂ ਕੀਤੀ ਮੁਹੋ ਮੇਰਾ ਨੀ ਬਰਿਆਜਾਹੇ ਸੀਂਦੀ ਕੀ ਤਬਾਕ ਕੀਤੀਮੁਹੋ ਮੇਰਾ ਨੀ ਬਰਿਆ ਜਾਹੇ ਸੀਂਦੀ ਕੀ ਤਬਾਕ ਕੀਤੀਈਦੁ ਫਿਤਰ ਦਾ ਚਲ ਚਰਿਆ ਪੈਂ ਹਰਕੇ ਮੇਹਦੀਆ ਲਾਈਆਮਾਮੂਲ ਮੁਤਾਬੇਕ ਸੁਨਿਆ ਨੂ ਪਰਚਾਯਾ ਆ ਤਨ੍ਹਾਈਆਨੈ ਆਜ ਤਾ ਈਦ ਨੱਸੀਬੋ ਈਦ ਅਖੀਂ ਏਹ ਜੈ ਜਾਵਾਂ ਜਲਾਈਆਯਾ ਸੀਨ ਦੀ ਬਾਲੇਕ ਪੈਨ ਭੁਸੀ ਸਾਲਾ ਵਸਨੀ ਆਰ ਖੁਦਾਈਆਕੋਈ ਥਲਾ ਨੂ ਰਾਂਵੇਂਦੇ ਬਡੀ ਗਲੀ ਕੈ ਨੈ ਆਂ ਦੇਹੇ ਬਡੇ ਆਂਤੇ ਆਵੇਂਦੇਬਡੀ ਗਲੀ ਕੈ ਨੈ ਦੇਹੇ ਬਡੇ ਆਂਤੇ ਆਂਤੇਯੋਮੇ ਮੁਸਰਤ ਮੁਸਲੁਮਾਨਾਦਾਦੋਬਾਰੀ ਸਾਲੇ ਚੀਆਵੇਕੋਲ ਸਜਨ ਸਿਵਾਹੁ ਕੋਲ ਹੋਮੇਨ ਅਲਾ ਹਰਦੀ ਈਦ ਬਨਾਵੇਜੈਹ ਸਾਰੀ ਜੀਂਦੀਗੀ ਜੀਂਦੀਗੀਰੋਂਦਿਆ ਰਾਨਾਈ ਜੈਨੁ ਕੋਈ ਨਾਯਾ ਪਰਚਾਵੇਓਦੀ ਈਦ ਯਾ ਸੀਨ ਕਤਨ ਨੈ ਹੋਂਦੀ ਜੈਨੁ ਚਾਨ ਨਜਰੀ ਨਾਯਾ ਵੇਹਾਲੀ ਥਲਾ ਵੇਚੀ ਬਾਹਾ ਛੋਡੇਨੀਬ ਦੀ ਤਾ ਪੈ ਹਾਸੇ ਢੋਲੇ ਸਾਂਗੇ ਮੁਕਾ ਛੋਡੇਨੀਬ ਦੀ ਤਾ ਪੈ ਹਾਸੇਡੋਲੇ ਸਾਂਗੇ ਮੁਕਾ ਛੋਡੇਮੁਕਾ ਛੋਡੇਤੇਲੇ ਸ਼ਾਹਰ ਦੇ ਕੂਚੇ ਬੋਂ ਸੋਹਨੇਲਉਰੁਦਾਲ ਲਬਨਾਨ ਜਮਨ ਤੂਮੁਖਤਾਬ ਫੇਲੇ ਕੋਨੇਲਫਲਕ ਤੇ ਸ਼ਰਮਾਂ ਦੇ ਅਂਦਾਂ ਤਗ ਸਮ ਚਾਨਲਖੀਦ ਦੇ ਚਾਨ ਕੁਰੁਬਾਣ ਕਰਾਲਖੀਦ ਦੇ ਚਾਨ ਕੁਰੁਬਾਣ ਕਰਾਤੇਰੀ ਇਸ ਤਰਤੀਮ ਸੁਖਾਨ ਤੁਯਾ ਸੀਨ ਦਾ ਚਾਨ ਕੇਡਾ ਸਾਂਗ ਦੇ ਲੇ ਨੀਓ ਡਰਦਾ ਦੇ ਲੇ ਨੀਖਡਾਂ ਤੁਲਾਈ ਮਗਜੀ ਚੋਲੇ ਨੂਲਾਈ ਮਗਜੀ ਚੋਲੇ ਨੂਬੀਛੇ ਤੋਈ ਆਖ ਨਹੇ ਨਾਮੁ ਸਟਨਾ ਜੋਲੇ ਨੂਬੀਛੇ ਤੋਈ ਆਖ ਨਹੇ ਨਾਮੁ ਸਟਨਾ ਜੋਲੇ ਨੂਤੇਰੀਆ ਮਦ ਤੇ ਘਟ ਮਰਜ ਗੈ ਆਜ ਹਚ ਪਾਂ ਸੇ ਤੁ ਚਾਯਾਬੇਟ ਦਰਦ ਗੈ ਦੇਲ ਗੁਰਦੇਂ ਦੇ ਆਰਾਮ ਮੁਕਮਲ ਆਯਾਏਹਸਾਨ ਕੀ ਤੈ ਬੀਮਾਰ ਨੂ ਪੁਛੇਏਹਸਾਨ ਕੀ ਤੈ ਬੀਮਾਰ ਨੂ ਪੁਛੇ ਬੇਸਮੀ ਲਾਤੇ ਜੀਆਯਾ ਸੀਨ ਰਕੀਬ ਦੀ ਤੋਮਾ ਤੁ ਤੁਂ ਮੈਨੁ ਪੀਰਿ ਆਵਾਸ ਬਚਾਰਾਕੋਈ ਕਪਡੇ ਬੈ ਸੁਕਦੇ ਹਰ ਕੁਈ ਬਦਲ ਗੀਏ ਤੇ ਰੋਲੇ ਭੀ ਨੈ ਮੀਕਦੇਹਰ ਕੁਈ ਬਦਲ ਗੀਏ ਤੇ ਰੋਲੇ ਭੀ ਨੈ ਮੀਕਦੇਚਾਂਡ ਰੋਜਾਚਾਂਡ ਰੋਜਾਦੀਰੋਦਾ ਅਸਤਾ ਸਜਨਾ ਦੀ ਹੋ ਫੀਕਰ ਗਰੀਬ ਦੇ ਹਲ ਗੇਮੈ ਸਮੁਝ ਆ ਜੀਦੀਗੀ ਬਚ ਗੈ ਏ ਮੇਰੀ ਆਜ਼ੀ ਜੀਨੂ ਲਗ ਫਾਲ ਗੇਮਾਲੂਮ ਨੈ ਮਜ਼ਬੂਡ ਹੇ ਯਾ ਹੁਂ ਪਖਤ ਗਰੀਬ ਦੇ ਧਾਲ ਗੇਉੈ ਟਾਂਗ ਯਾ ਸੀਨ ਦੇ ਵਲ ਗੁਸਰਿਲ ਪੀਛੇ ਦਰਦ ਜ਼ਾਹਾਨ ਦੇ ਵਲ ਗੇਕੋਈ ਬੇਲੀ ਨੂ ਪਖ ਲਗਦਾ ਲੁਟਿਆ ਮੈਂ ਬੈਠਾਨੀਬ ਅਪਨਾ ਵੀਪਤ ਲਗਦਾ ਲੁਟਿਆ ਮੈਂ ਬੈਠਾਨੀਬ ਅਪਨਾ ਵੀਪਤ ਲਗਦਾਮੈਰੀ ਮਨਤਾ ਨਾ ਇਨਿਆਮ ਮਹੀ ਮੈਨੁ ਕੋਂ ਆਕਡੇ ਛੋਏ ਨੀਕੋਲ ਸੀਤਮ ਤੇ ਮੈਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਆਵੈ ਮਸਕੀਨ ਤੇ ਛੋਏ ਨੀਕੋਲੇਜ ਨੈ ਮਾਯਾਕ ਕੀ ਵਰਿਆਕ ਏਹੇ ਅਸਾਕਾਂ ਚੂਨੀ ਮਾਯਾਮੈਰੇ ਪੀਰ ਦੀ ਪੀਰ ਮੈਰੇ ਪੀਰ ਦੀ ਮਕ੍ ਸੁਏਕ ਤੈ ਸੈਕਕੇ ਹਾਲ ਕਂਗਾਲ ਦੇ ਹੋਏ ਨੀਸਾਵੀ ਲੋਈ ਮਾਯਾ ਛੁਵਰ ਵੀ ਹੱਸਤੇ ਹੱੱਂ ਚੈਂਗਾ ਪਿਆਰ ਕੀ ਤੋਈ ਮਾਯਾਮੈਰੇ ਪੀਰ ਦੀ ਮਕ੍ ਸੁਏਕ ਤੈ ਸੈਕ ਕੇ ਹਾਲ ਕਂਗਾਲ ਦੇ ਹੋਏ ਨੀਹੋਂਦੇ ਸਜਰ ਯਾ ਸੀਨ ਸ਼ਫਾ ਦੀਆ ਪੁਡੀਆ ਹਤੁਂ ਆ ਮਨ ਗਰੀਬ ਦੇ ਖੋਏ ਨੀਕੋਈ ਥਲਾ ਵੇ ਚੁਬੀ ਆਯਾ ਪਕ ਹਾ ਸੂ ਨੈ ਬਚ਼ਦਾਧੋਲਾ ਜਾਨ ਕੇ ਨੀਆਯਾ ਪਕ ਹਾ ਸੂ ਨੈ ਬਚ਼ਦਾ ਧੋਲਾ ਜਾਨ ਕੇ ਨੀ
