ਮੇ ਮੁਸੇਵਾਰੀ ਅਜ਼ਮਾਯਾ ਹੈਮੇ ਮੁਸੇਵਾਰੀ ਅਜ਼ਮਾਯਾ ਹੈਤੇ ਮੇਰੇ ਜੈਜ਼ਮੇਨ ਆ ਲੱਜ਼ਮਾਯਕਰਕਾਈ ਚੈਜ ਨ ਚੈਜ ਤੋ ਸੋਚੀ ਕਰਇ ਦੇ ਸਕ੍ਤ ਨ ਹੁਕਾਮ ਸੁਡਾਏ ਕੈਕਰਆਗ ਮੀਥੀ ਮੀਥੀ ਹੋਵੇ ਪੈਆਰ ਦੀ ਦੀਡੀ ਵੀਜੀਤੇ ਨ ਭਾਪਡ ਤੁ ਬਡ਼ ਕੈਕਰਤੇ ਪਨ ਦੇ ਮੁਠਿਚਿ ਆਜ਼ਗਲ ਨੂਡ ਰੱਖੇ ਦੇ ਨਗੱਡੇ ਫ਼ਟ ਨ ਇਸਾਖ ਵੀਖਾਏ ਕਰਆਗ ਮਾਲੀ ਲਡ ਸੇ ਕੇਤੇ ਕੀਡੇ ਪੈ ਦੀ ਭੁਦੀ ਕੋਈ ਅਲਦੇਰ ਤਾ ਬਡ਼ ਗੇਦੇ ਦੇ ਤਾ ਵੇ ਹਨ ਲਬਰੇ ਜੀ ਦੇਦੇ ਦੇ ਤਾ ਵੇ ਹਨ ਲਬਰੇ ਜੀ ਦੇਤੇ ਥੀ ਆ ਸ਼ਾਕ ਤਾ ਪਿਆਲ ਆਯ਼ ਥਾ ਦੈਤੇ ਤੇਰਾ ਸ਼ਿਕਵਾ ਹੇ ਓ ਨੀ ਮੀਲਦਾਕੋਈ ਸ਼ਾਕਿਰ ਨ ਦੂਪਤਾ ਦੈਹੇ ਮਾਲੇਕਾ ਅਪਰੀ ਮਰਜੀ ਦਾਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਦਾ ਇੋ ਪਤਾ ਦੈਤੇ ਤੀਰੀ ਸ਼ਾਕ ਦੂਪਤਾ ਦੀਤੈ ਗੋਲਿਆ ਨੀ ਲਤਾ ਨੀਤੇ ਤੋਡੀ ਜੀ ਜੀਤਾ ਕੀ ਹਈ ਦੇ ਟੇ ਰਾਂ ਭੀਚੁ ਮੁਖ ਗਈ ਏਤੋਡੀ ਜਈ ਜੀਦਗੀ ਹੈ ਦੇ ਗੇ ਨਾਵਾ ਤੇ ਮੁਖ ਗਈ ਏਕਨਾ ਸੁਣਿਆ ਇਦਦਾ ਚਾਨ ਰੀਫ਼਼ਿਆਕਨਾ ਸੁਣਿਆ ਇਦਦਾ ਚਾਨ ਰੀਫ਼਼ਿਆਟੇ ਕੁਝ ਤਾਰਤ ਖਰੀਪ ਤੇ ਬਦੋ ਗੈਕਨਾ ਸੁਣਿਆ ਇਦਦਾ ਚਾਨ ਰੀਫ਼਼ਿਆਟੇ ਕੁਝ ਤਾਰਤ ਖਰੀਪ ਤੇ ਘਟ ਗੈਟੇ ਭੀ ਹੋ ਯਾਨ ਤਲੀਜ ਤੇ ਲੀਲੀ ਗਾਲੂਰ ਅਖੀਤ ਚਟ ਗੈਲੋਕਰ ਦੱਸਿਆ ਇਦ ਬਜੀ ਗੈਟੇ ਏ ਸੁਣਕੇ ਚੀਕਰੇ ਖਟ ਗੈਟੇ ਦੁ ਏਰਾ ਤੁ ਪਡ਼ਕੇ ਇਦ ਹਸਨ ਕਟਨ ਦੇ ਹਾਪ ਆਸ ਹਟ ਗੈਮੁਰਗੇ ਦੇ ਰੇ ਦੇ ਮਤੇ ਲਾਜ ਬਾਲ ਹੇਲੀ ਵੇ ਡਾ ਚਾਨ ਜਮਲੇ ਰੇ ਦੇਜੰਗਿਆ ਸਝਨ ਤਾ ਸ਼ਾਲਾ ਦੁ ਰੇ ਨੂ ਕੈ ਦੇਗੈ ਚਾਨ ਕੇ ਸਝਨ ਦੀ ਹੋ ਦੀ ਦੇ ਕੇ ਕਾਂ ਦੇ ਸਝਨ ਦੀ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਸਮ ਖੁਦਾ ਦੀਵੈਨਦਾ ਬਂਦੇ ਤਾ ਖਲੀ ਆਪਾ ਖਾਂ ਦੇਮੇਰੀ ਤੋਪਾਈ ਵੱਸਦਿਆ ਨੂ ਨੇ ਤਕ੍ਤੀਰ ਨਾ ਮਾਡੇ ਚਾਤੇਹਾਰ ਦੁਖੁ ਮਤਾ ਫ੍ਯਾਜ ਇੇ ਸੈਬਿਂਦਾ ਦੇ ਨੀ ਸਾਂਤਾ ਸਝਲਦੀ ਮਾਡੇਦੇ ਬਿਆ ਗਈ ਮਾਯਾ ਭਾਵੇ ਤੁ ਛਾਡੀ ਕੀ ਆਈਦੁਖੁ ਦੇ ਦੈ ਹੈ ਪਾਤੁ ਆਈ ਮਾਯਾਏਟਾ ਯਾਰ ਸੈਖੀ ਲੇ ਗਜਬਾਂਤਾ ਜਾ ਗਜਬਤਾ ਬੇ ਪਰਵਾਹੇਬੁਦੁ ਆਪ ਹੁਡੇ ਨੈ ਬੋਲਨੁ ਤੁ ਖੁਦ ਲੁਖ ਲੁਖ ਵੇ ਥਾਰਾਈਸ਼ਾਕ ਪੋਤਾ ਸਖ਼ਮੀ ਦੀਲ ਹੋਯਾਈ ਜਿਡ ਹੇਰ ਕੇ ਬਾਂਤਾ ਸਾਈਦੀਲ ਦੇ ਕੇ ਜਾਰ ਲੁਖਿ ਦਾਲ ਦੁਲਾ ਖਾਲ ਕੋਈ ਪੈਆਨ ਕੋਲਾਈਬਾਜ਼ ਵੀ ਸੁਕ ਵੈ ਸੀ ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਹਤ ਲੇ ਸਾਂ ਗਾਲ ਮੀ ਨਤ ਤੇ ਮੁਗ ਵੈਬਾਜ਼ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਹਤ ਲੇ ਸਾਂ ਗਾਲ ਮੀ ਨਤ ਤੇ ਮੁਗ ਵੈਜੇ ਡੇ ਪੈਰ ਕਰ ਨਾ ਕਮ ਦਰਫਾ ਨੂਜੇ ਡੇ ਪੈਰ ਕਰ ਨਾ ਕਮ ਦਰਫਾ ਨੂ ਓ ਜਾਗ ਵੀ ਚੀ ਮੁਗ ਵੈ ਦੇਜੇ ਡੇ ਪੈਰ ਕਰ ਨਾ ਕਮ ਦਰਫਾ ਨੂ ਓ ਜਾਗ ਵੀ ਚੀ ਮੀ ਮੁਗ ਵੈ ਦੇਉਝ ਬਖ਼ਤਿਆ ਸ਼ਾਬਾਜ ਨੂ ਗੀ ਤੇ ਕੋਲ ਕਰਾਰ ਤਂ ਫੁਲ ਵੈ ਦੇ
