Die dag in maart, ik stond er met bloemen, je zou me speels jouw Romeo noemen,omdat jij wou, dat ik voor je ***en zou, doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.Ik was verdwaast, ik zocht naar mijn woorden, je keek verbaasd, ik speelde akkoorden,een kort refrein, dat enkel maar klanken zijn, doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.Mooie klanken vol van vrolijkheid, geven weer hoe jij in korte tijd, mij bevrijdde uit mijn eenzaamheid,maar ik weet, blijf bij die ene keer, echte vriendschap vraagt om meer, vroeg of laat zie ik jou weer.Vergeet me niet, laat iets van je horen, ik stel het goed, ik voel me herboren,maar ik *** nog vaak, dat deuntje dat vrolijk maakt, doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.Zelden heb ik zoiets moois beleefd, jij bent iemand die om anderen geeft,iemand die gevoel voor humor heeft, dus ik weet, blijf niet bij die ene keer,echte vriendschap vraagt om meer, vroeg of laat zie ik jou weer.Wij waren toen toevallig vrienden, waar ben je nu, ik zal je wel vinden,als dat gebeurt, vermoed ik wat jou opfleurt, doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.doediedam, doediedee, doediedam, doediedee, doediedam.