Kiedy słucham tamtych polskich piosenek i wspomnienia powracają z ołwokuNie przekreśli nikt już tego co było, nie zostawi za sobą gdzieś w mrokuChociaż było marnych chwil aż za wiele, to uparwiał jedny świat dźwięków pełenByły te piosenki jak nasze życie, jak w tygodniu, w soboty i niedzielęDlaczego dziś nie pisze nikt takich piosenek, czy świat się zmienił i aż tak zmienili się ludzieŻe dzisiaj nie, nie liczy się serbsku jesienie, ubrane w słowo niesione melodiąKiedy sięgam dziś po tamte piosenki, w których miłość, żal, śmiech i udrękiI nadzieja co dawała nam żyć, gdy w piosence zakwitały znów bzyRedaktorze ze znanego dziś radia, gdyby pan pracował już w tamtych czasachTo nie jedna z tych niezwykłych piosenek, dziś błądziłaby po polach i po lasachDlaczego dziś nie pisze nikt takich piosenek, czy świat się zmienił i aż tak zmienili się ludzieŻe dzisiaj nie, nie liczy się serbsku jesienie, ubrane w słowo niesione melodiąTo tak, jakby przestał śpiewać ptak, jakby słońce straciło cały blaskA serce przestało nagle bić i jak tu dalej żyćDlaczego dziś nie pisze nikt takich piosenek, czy świat się zmienił i aż tak zmienili się ludzieŻe dzisiaj nie, nie liczy się serbsku jesienie, ubrane w słowo niesione melodiąDlaczego dziś nie pisze nikt takich piosenek, czy świat się zmienił i aż tak zmienili się ludzieDlaczego dziś nie pisze nikt takich piosenek, czy świat się zmienił i aż tak zmienili się ludzie