ਤੁਂ ਭੀ ਮੈਜਬੂਰੇ ਮੈ ਭੀ ਮੈਜਬੂਰ ਹਾਂ
ਏਡੀ ਗਲੋ ਸਜਨਾ ਆਪਾ ਇਕ ਦੁਝੇ ਤੋ ਦੂਰ ਹਾਂ
ਮੁਕ ਜਾਵੇ ਜੇ ਦੂਰੀ ਹੀ ਸਾਡੇ ਦੋਮਾ ਵੀਚ ਕਾਗਾਰ ਦੀ
ਮੈ ਹਾਂ ਦੀਵਨ ਨੀ ਹੀ ਸਜਨਾ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰ ਦੀ
ਹੋ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰ ਦੀ ਆਸ਼ਿਕ ਦੀਲ ਦਾਗਾਰ ਦੀ
ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰ ਦੀ
ਬੇਠਾਂ ਜਦੋ ਨਦੀ ਕੀਨਾਰੇ ਹੇ ਰਾਤੀ ਵੇ ਖਾਂ ਚਾਨ ਤੇ ਹੇ ਤਾਰੇ
ਓ ਵੀ ਤੇਰੇ ਮੁਖ ਦੇ ਵਾਂਗੁ ਲਗਦੇ ਨੇ ਬੋਤ ਪੀਆਰੇ
ਬੇਠਾਂ ਜਦੋ ਨਦੀ ਕੀਨਾਰੇ ਹੇ ਰਾਤੀ ਵੇ ਖਾਂ ਚਾਨ ਤੇ ਹੇ ਤਾਰੇ
ਓ ਵੀ ਤੇਰੇ ਮੁਖ ਦੇ ਵਾਂਗੁ ਲਗਦੇ ਨੇ ਬੋਤ ਪੀਆਰੇ
ਲੇ ਜਾਕਦ ਖਬਰ ਤੁਂ ਆਕੇ ਕਮਲੀ ਦੇ ਹਾਂਗਾਲ ਦੀ
ਮੈ ਹਾਂ ਦੀਵਾਨ ਨੀ ਹੀ ਸਜਨਾ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰ ਦੀ
ਪੀਤ ਪੁਨੇ ਚਾਂਬਾਲਾ ਦੈ ਸਦਾ ਹਾਂ ਮਨ ਵੀਚ ਤੁਂ ਹੀ ਤੁਂ ਵੱਸਦਾ
ਪੀਤ ਤੇ ਓਦਾ ਇਸਕ ਦੀਵਾਨਾ ਹਡਾਂ ਵੀਚ ਜਾਵੇ ਹੇ ਰਚਦਾ
ਪੀਤ ਪੁਨੇ ਚਾਂਬਾਲਾ ਦੈ ਸਦਾ ਹਾਂ ਮਨ ਵੀਚ ਤੁਂ ਹੀ ਤੁਂ ਵੱਸਦਾ
ਪੀਤ ਤੇ ਓਦਾ ਇਸਕ ਦੀਵਾਨਾ ਹਡਾਂ ਵੀਚ ਜਾਵੇ ਹੇ ਰਚਦਾ
ਤੁਂ ਭੀ ਹੁਣ ਮੋਜ ਚੀ ਰੈਂਦਾ ਹਾਂ ਅਪਣੇ ਹੀ ਆਗਾਰਦੀ
ਮੈ ਹਾਂ ਦੀਵਾਨ ਨੀ ਹੀ ਸਜਣਾ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰਦੀ
ਮੈ ਹਾਂ ਦੀਵਾਨ ਨੀ ਹੀ ਸਜਣਾ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰਦੀ
ਹੋ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰਦੀ ਆਸਿਕ ਦੀਲ ਦਾਂ ਆਰਦੀ
ਤੇਰੇ ਹੀ ਪੇਆਗਾਰਦੀ
ਮੈ ਹੀ ਕੋਰੋ ਦੀਲ ਦੀਲ ਦੀਲਾ ਨੀ ਸਜਣਾ ਨੀ ਸਜਣਾ ਇ�集ੀਮ ਛਰੀਸ ਸਂ ਸਜਣਾ ਸਜਣਾ ਸਐਕ ਸੀ ਸੂ ਸਜਣ਎ ।