ਮੇਮਾ ਉਸੁਰਕੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਗੈਰਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਕੁਮਰਣ ਵਾਲੇ ਅਪਨੇ ਹਾਲੇ
ਹਾਂ ਕੋਟ ਨੀਸ਼ਾ ਪਰ ਗੈਰਾਂ ਦਾਬਾਕੀ ਅਂਦਰ ਵੀਚਾਲੇ ਅਪਨੇ ਹਾਲੇ
ਜੀਨਾ ਗਜੀ ਮੁਹਾਨ ਕਾਤਲਾਂ ਦੇ ਓ ਕਪਡੇ ਕਾਲੇ ਅਪਨੇ ਹਾਲੇ
ਜੀਰੇ ਹਾਂ ਵੀਚ ਸ਼ਾਕਿਰ ਖਂਜਾਰ ਲਗੇਨ ਗਾਨ ਗੈਰਦੇ ਭਾਲੇ ਅਪਨੇ ਹਾਲੇ
ਹਾਈ ਦੀਲ ਵੀਚ ਕਾ ਮੇਰਾ ਚਾਨਮਾ ਹੀ ਨਾ ਹਾਂ ਸਾਂ ਦੇ ਨਾ ਹੂ ਸਾਂ ਦੇ
ਭਾਟ ਦੁਖ ਪੋਵੇ ਨੇ ਦੀਲ ਰੋ ਪੋਵੇ ਨਾ ਚਾਂ ਸਾਂ ਦੇ ਨਾ ਛੂ ਸਾਂ ਦੇ
ਨਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇ ਨਾ ਗਾਲ ਲੇ ਦੇ ਨਾ ਕਾਂਡ ਸਾਂ ਦੇ ਨਾ ਮੂ ਸਾਂ ਦੇ
ਤੇਡੀ ਆਜ ਤੈ ਸਮੇਜ ਨੈ ਆਈ ਸਾਂ ਕੇਰ ਨਾ ਈ ਸਾਂ ਦੇ ਨਾ ਉੂ ਸਾਂ ਦੇ
ਰਾਬ ਪਿਆਰ ਭੀ ਤੈ ਤਾਂ ਯਾਰ ਵੀ ਦੇ ਜਿਡਾ ਕੈਂ ਦਾ ਨਾ ਲੈ ਲਗ ਹੋਵੇ
ਮੇਡੀ ਸਿਫਤ ਹੋਵੇ ਮੈਇ ਵਾਲ ਬਾਂਗੂ ਓ ਸੋਨੀ ਦੇ ਲਗ ਭਾਗ ਹੋਵੇ
ਜਰਾ ਰੁਸਪ ਹੋਵੇ ਜੋ ਕੈਂ ਵੇਲੇ ਉਂਦੇ ਪੈਰ ਹੋਵੇ ਨਾ ਮੇਡੀ ਪਾਗ ਹੋਵੇ
ਮੈਨੇ ਪਰ ਸ਼ਾਕਿਰ ਨਾ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਇਹ ਯਾਰ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਗ ਹੋਵੇ
ਰੱਬਾ ਦੇਹਦਾ ਬੇਠਾਂ ਤੁਰ ਤੁਰ ਕੇ ਤੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਜੋ ਤੀਂਦਾ ਪੈ
ਕੋਈ ਭੁਲੇ ਸ਼ਾ ਕੋਈ ਮੇਰ ਅਲੀ ਕੋਈ ਬੌ ਸੁਲਤਾਂ ਸਦੀਂਦਾ ਪੈ
ਕੋਈ ਕੋਟ ਮੀਠਾਣ ਦਾ ਸ਼ਾ ਸਾਦਾ ਵੀਚ ਜਗਦੇ ਦੇਖ ਛੁਮੀਂਦਾ ਪੈ
ਏਕ ਸ਼ਾਕੇ ਰੇ ਤੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਜੇਡਾ ਮੋਯਾਂ ਲੇਖੇ ਜੀਂਦਾ ਪੈ
ਦੇ ਰੁਖੀਆਂ ਦਾ ਕੋਈ ਰਾਸ ਦਾ ਦੱਸ ਉਕੁਵਾਸ ਤੇ ਦੇਂਦਾ ਰੀ ਹਾਂ
ਮੇ ਕੋਈ ਪੀਛਾਂ ਤ੍ਰੋਡ ਸ਼ਟੇਂਦਾ ਦੇ ਹਾਤ ਜੋਡ ਮਨੇਂਦਾ ਰੀ ਹਾਂ
ਮੇ ਤਾ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਹੋਂ ਕਰ ਬੇਠਾ ਦੀ ਹਾਂ ਰਾਤ ਸੁਚੇਂਦਾ ਰੀ ਹਾਂ
ਇਹਾਂ ਗਲਤੀ ਨਜਰੀ ਹੇ ਸ਼ਾਕਿਰ ਜੋ ਪਿਆਰ ਕਰੇਂਦਾ ਰੀ ਹਾਂ
ਮੇਕੁ ਹੋਣ ਤੈਂ ਧੇਰ ਸਤਾਯਾ ਹੈ ਹੇਕ ਜੱਟ ਕਾਨ ਤਾਂ ਆਰਾਮ ਚਾਦੇ
ਸਾਰੀ ਉਮਰਾ ਹੈ ਸਿਕ ਜੇ ਗੁਸਰੀ ਹੇ ਆਜ ਭੀਦ ਵੀ ਸਾਲ ਦਾ ਜਾਮ ਚਾਦੇ
ਜੀ ਸੋ ਕੂਰੀ ਆਜ ਤੈਆਰ ਰਾਹੋ ਮੇ ਜਾਂ ਸਾਂ ਕੂਂ ਪੈਗਾਮ ਚਾਦੇ
ਬੈ ਹਾਲ ਵਣਡੇ ਸੂ ਦਰਦਾਂ ਦੇ ਮੇ ਕੁ ਸ਼ਾਕਿਰ ਆਜ ਭੀ ਸ਼ਾਮ ਚਾਦੇ
ਉਕੁ ਆਖੀ ਕਾ ਸੇਦ ਆਂਦਾ ਭੈ ਇਮੇ ਲਾ ਛੋਡੀ ਮੈ ਕਲ ਆਸਾਂ
ਬੀਮਾਰ ਸਮੇਝ ਦੀਲ ਸ਼ਾਕਿਰ ਦਾ ਵੀਂਦ ਲਾ ਛੋਡੀ ਮੈ ਕਲ ਆਸਾਂ
ਹੋਵੇ ਮਰਤਾ ਮਰਜੀ ਅਲ੍ਲਾ ਹਦੀ ਦਫਨਾ ਛੋਡੀ ਮੈ ਕਲ ਆਸਾਂ
ਮੇਡੀ ਤਰਫੁਂ ਉਂਦੇ ਵਾਰ ਸਕੁਂ ਪਰਚਾ ਛੋਡੀ ਮੈ ਕਲ ਆਸਾਂ