Hvor står det hvite symra, den første blom i vår?Der ligger en på støven, i sine trånge kår.Hvor står det hvite kleder, så faggert som ei hud?Skjål henne vel i hauga, då har hun stått av Gud.Eg går från himmel i ykke, eg falt i liten steg.Som hølser frå Gud, Fader, du er min højnesteg.Min Gud, du ser mitt hjerte, og all min fesa lån.Eg skjøl henne i låne, så kvit som denne blom.
