Δεν παίζει πάρ' το χαμπάρι, έχω στέγει ότι είσαι φρικάρι
Εμένη μες στο κελάρι, κρατώ ραπ μέσα σε λιχνάρι
Γυρνάω λιχνά τρυπάρι, but, but
Κάνουν μπόζα ό,τι φοράν, είμαι τυφλαμάν
Δεν βλέπω τ' ακριβό σου το πράγκ, μόνο μιγλί απ' το σκάγκ
Μονόδεσμα που δε σπάν, δεν έχω πι-πλάν
Δεν με ακουμπάν, δεν με νησιμβάν
Δεν και βρει το πάν, στοιχή ασύνταν
Κανέναν και τίποτα, και πίστος είναι γρήγορα
Ετάλματα σαν τρύποτα, χτυπάν πόρτες και τμήματα
Με τα αμετάβλητα ηθικά μυαλά, δεν φάζουνε μιλιά
Για πιάω, για πιάω, τα πράγματα με εμάς είναι απλά
Πέταμε χαμηλά, πετάξαμε τα λίγα, όταν χάσαμε τα πολλά
Ανοίγουμε φτερά, ενώ ανοίγουνε συχνά
Λογαριασμούς και κινητά, η πρώτη σπίθα πήρχα
Δεν μένει, δεν μένει, έχουμε μείνει πίσω
Δεν μένει, δεν μένει, τίποτα να εξηγήσω
Δεν μένει, δεν μένει, κακέλα δεν λυγίσω
Δεν μένει, δεν μένει, τίποτα για να ζήσω
Δεν μένει είκοσι, μία και είκοσι
Ένα τριακόσια δώδεκα, οι λύσεις στην εξίσωση
Πριν απ' τα είκοσι, κάτι και είκοσι
Μ' ό,τι δεν λύνεις τα έχεις αλλήλ' επίδραση
Μετά από δανάτραβα τα σκοινιά, δέσε το κόμπο σφιχτά
Μία και μια, μα καμιά δεν θα' ναι, σαν την πρώτη φορά
Δεν μένει, τα λέμε καλά, κόβω τη θηλιά, μπροστά βγαίνω και αναλαμβάνω
Μπαίνω σαν μανιακό, σαν τον Άλεξ το παρτιζάνι
Όμως δεν παριστάνω, δεν κάνω το τζαρλατάνω
Ρακένδιτο στο Μιλάνο ή μέσα στη Μέκα σαν μάνος
Ανεβάρχω σε Αμερικάνο, άλλο κουμπάνο
Συχνότητες χάνω, συνήθως τις πάνω πάνω
Συνήθως δεν έχω πλάνο, στηρίζομαι στον αιρμάνο
Λούπες από Σοπράνο, πατρίπερ στο αεροπλάνο
Το δε σήμα δε λαμβάνω, το τέλος απολαμβάνω
Συνέφα πιανώ, το ρόλο καταλαμβάνω
Άνασα νω, φέρνο τα πάνω κάτω όταν δε φτάνω
Δε μένει, δε μένει, έχουμε μείνει πίσω
Δε μένει, δε μένει, τίποτα να εξηγήσω
Δε μένει, δε μένει, τα κέλα θα ελληγήσω
Δε μένει, δε μένει, τίποτα για να ζήσω
Δε μένει, δε μένει, έχουμε μείνει πίσω
Δε μένει, δε μένει, τίποτα να εξηγήσω
Δε μένει, δε μένει, τα κέλα θα ελληγήσω
Δε μένει, δε μένει, τίποτα για να ζήσω