موسیقی
دان چه تنگه هوای گریه داره
عشق توی چشمام قرورم نمیذارد
رفتی و تنها جلو کشای این شر
ریخته تو قلبم همه قمعه این شر
میخوام به خونم بخز توی گلومم
انگار خیالت دوباره روبرومم
نرومی میرم خونم پای چشاته
درگیرتم من قرورم زیر پاته
گایی میخوام تو زندگیم نباشی نباشی
دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
گایی میخوام تو زندگیم نباشی نباشی دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
بین من و تو هنوز مونده چیزای
نرومی میرم عزیز من کجای
چشمای خیزم عزیز شب داره
میخوام به خوابم خیالت نمیذاره
دنیای میرم بی تو خونه ی درده
رفتی سر من روشونهای درده
نروم پناه هم همیشه شونهاته
هوای خونه بر از نشونهاته
گایی میخوام تو زندگی نباشی نباشی
دلم میغنه آخه تو خداشی خداشی
دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
گایی میخوام تو زندگی نباشی نباشی
دلم میگنه آخه تو خداشی خداشی
قلم می گنه خودتو خداشی خداشی
عجاب رسمیه
رسم زمونه قصه ی برگون باد خزونه
عجاب رسمیه
رسم زمونه قصه ی برگون باد خزونه
بیرن آدم ها هر یک نوبه از اونا فقط یاد می گونه
ظالم دنیا
عجاب رسمیه
رسم زمونه
قصه ی برگون
باد خزونه
برگون باد خزونه قصه ی برگون باد خزونه قصه ی برگون باد خزونه
ظالم دنیا
موسیقی
برا سنگ سدورم رفتی تو کجایی از تو دورم
این عشقا آخرش کرده کورم رفتی تو حالا زنده بدورم
چقدر تو بیوفایی نمی دونم کجایی
شکستم تو خودم اما نبود حقم خدایی
منو آواره کردی تو دلسنگی و سردی
می میرم تو خیال این که آخر بر نگرد
چقدر تو بیوفایی نمی دونم کجایی
شکستم تو خودم اما نبود حقم خدایی
منو آواره کردی تو دلسنگی و سردی می میرم تو خیال این که آخر بر نگرد
زندونم برام دنیا بی تو
تو قلبم گذاشتی دل بری تو من موندم با یه دل شکسته
تو قلبم غم دنیا نشسته
چقدر تو بیوفایی نمی دونم کجایی
شکستم تو خودم اما نبود حقم خدایی
منو آواره کردی تو دلسنگی و سردی می میرم تو خیال این که آخر بر نگرد
چقدر تو بیوفایی نمی دونم کجایی
شکستم تو خودم اما نبود حقم خدایی
منو آواره کردی تو دلسنگی و سردی می میرم تو خیال این که آخر بر نگرد
جوانم در جوانی پیرم اما خدا داند زی دنیا سیرم اما
چنون من دو سیاهم پیش این دل شکستم بی صدا دلگیرم اینجا
جوانم در جوانی پیرم اما خدا داند زی دنیا سیرم اما
چنون من دو سیاهم پیش این دل شکستم بی صدا دلگیرم اینجا
تو حالم را نمی دانی پر از غم و پریشانی
تمام روز داره من زیاه و پرزه بیرانی
تو حالم را نمی دانی پر از غم و پریشانی
تمام روز داره من زیاه و پرزه بیرانی
جوانم در جوانی پیرم اما خدا داند زی دنیا سیرم اما
چنون من دو سیاهم پیش این دل شکستم بی صدا دلگیرم اینجا
جوانم در جوانی پیرم اما خدا داند زی دنیا سیرم اما
چنون من دو سیاهم پیش این دل شکستم بی صدا دلگیرم اینجا
تو حالم را نمی دانی پر از غم و پریشانی
تمام روز داره من زیاه و پرزه بیرانی