Çok geç kalınmış
Bir çıkar yok pek alınmış dediler
Ona çok yakınmış
Sorduğum o da çok alışmış dediler Ama geç kalınmış
Kurşunu var tek atımlık dediler
Karanlıkta görüz o gece bulutları Soğuk
gündüz olanları sonra çık kapıları
Sanki pes etmekle son çıkıp gitmek için
Yol bulmak gerekli bir koz yanarıcıları
Dibe ulaştıkça doy kalan umutlarla
Dol cebe yıldızları koy alıp anahtarı
Çıkar kilitlerin anlamı yok artık Tüm
dünyanın aydınlık kalsan da yapayalnız
İnsan isterken imkan,
hevesler isyanda Etmekte ısrar,
uykunda ısrar,
olmuşken ıhtan
Ses etmek anlamsız nefretle dolmanla
Gelip geçiyordu geceler Hiç sen anlatırdın saatlerce
Gitmez kalır mı sandın Herkes bu zamanın içinde bir yabancı
Çok geç kalınmış Bir çıkar yok pek alınmış dediler
Ona çok yakınmış Sorduğum o da çok alışmış dediler
Ama geç kalınmış Kurşunu var tek atımlık dediler
Neden insan kanar,
acıyla yanar Dertlerin anlamsız geçer hepsi nasılsa
Bir parça mutlu olmak için sebebe yok
Hiç ihtiyacın zor günde hep istilacı var
Onla savaşmak gerek,
sarılmak kendine her şeyle inanırsan
Nasıllık unutmak mı zor, dönüp affetmek mi son
Düşün gecelerce sol itiranıları Belki pes etmekle yol yanar alev için
Kort alıp sundurmak ne zor, kapat kapıları
Dibe ulaştıkça bol kalan acılarla Doğu sıyrıl,
hissettikçe doğu şimdi sona kalıp
Herkes gitti bak kendinle kaldın Temizle ruhunda kalan tüm acıları
Çok geç kalınmış Bir çıkar yok pek alınmış dediler
Ona çok yakınmış Sorduğum o da çok alışmış dediler
Ama geç kalınmış Kurşunu var tek atımlık dediler
Çok geç kalınmış Bir çıkar yok pek alınmış dediler
Ona çok yakınmış Sorduğum o da çok alışmış dediler
Ama geç kalınmış Kurşunu var tek atımlık dediler